Krwawa Miłość

Geralt zaczął o sporządzenia kilku mikstur , nie wiedział co go czeka więc zrobił tylko najpotrzebniejsze. Założył swoją niedawno kupioną pikowaną kurtkę wzmocnioną stalą i wyposażoną w srebrne kolce na rękawicach.

Wyjął srebrny miecz z płótna po czym z wielką starannością naostrzył go i schował do pochwy na plecach.

Wrócił szybko na miejsce morderstwa żeby ślady nie zostały zatarte. Odnalazł dziwne kozie ślady i podążył nimi , był pewien że to nie były ślady zwykłego zwierzęcia , miał podejrzenia co do sprawcy ale nie znalazł twardych dowodów. Idąc pozostawionymi śladami przeszedł kilometr. Nagle jego węch wyczuł bardzo silny zapach , pierwsze skojarzenie które mu przyszło do głowy to jego przyjaciel Jaskier który zawsze wylewał na siebie wiadro podobnych perfum , to jednak nie mógł być Jaskier. Zapach pochodził z pobliża drzewa, gdy Geralt podszedł do niego medalion znowu skoczył, po tym co zobaczył nad jeziorem nie miał wątpliwości że to kolejna iluzja. Znowu użył artefaktu do rozproszenia czaru , jego oczom ukazała się klapa w ściółce , otworzył ją, znowu do jego nozdrzy dobiegł duszący zapach perfum. Zszedł po drabinie na dół , znalazł się w korytarzu , na końcu znajdowało się pomieszczenie z którego dobiegały jęki rozkoszy. Teraz Geralt nie miał wątpliwości z kim ma do czynienia , to na pewno jest sukkub , wiedźmin nie lubił walk z sukkubami bo nie było sprawdzonego sposobu na ich pokonanie , posługiwały się one magią czego Geralt nienawidził.

Wypił eliksir , jego żyły uwydatniły się zwiększając znacząco jego siłę. Ruszył ostrożnie przed siebie, gdy doszedł na koniec jego oczom ukazało się pomieszczenie ozdobione jak jeden z pokoi w zamtuzach , wszędzie masa czerwonego i różowego koloru, z wielką łożnicą na środku pokoju , to właśnie z niego dobiegały odgłosy, niepokojącym faktem dla wiedźmina było jednak to że słyszał jedną osobę a druga na pewno nie żyła. Podszedł ostrożnie z wyciągniętym mieczem, jednym gwałtownym ruchem odrzucił zasłonę łożnicy. Tak jak przypuszczał Filip leżał nie żywy na łożu , natomiast na nim był sukkub , na widok Geralta potwór podniósł się jego nogi były pokryte sierścią były to kozie kopyta , natomiast góra należała do pięknej , urodziwej kobiety która była naga. Głowa również należała do kobiety jedyny szczegół różniący obie głowy były rogi wyrastające u sukkuba.. Geralt ucieszył się że zastał potwora w takiej sytuacji , dawało mu to olbrzymią przewagę bo była bez swojego kostura. Zabójca złożył swoje palce w znak Aard , mocne pchnięcie wiatru sprawiło że sukkub odleciał na ścianę dzieki czemu oddalił się od kostura, wiedźmin podskoczył do niej chcąc ją dobić. ta jednak odepchnęła go swoimi umięśnionymi kopytami. Geralt dostał w brzuch zgiął się z bólu na chwilę , potem jednak na widok próby wzięcia kostura przez potwora znowu odrzucił ją znakiem Aard , tym razem jednak potwór nie został mu dłużny i cisnął w niego kulą ognia , wiedźmin w ułamku sekundy złożył palce w znak Queen który dał mu magiczną tarczę , kula ognia nic mu nie zrobiła. Jednak zapewniła sukkubowi wystarczająco dużo czasu na dotarcie do kostura. Geralt znowu nałożył na siebie znak Queen i rzucił petardę na sukkuba która miała go ogłuszyć ten jednak nie specjalnie się wzruszył wybuchem i jeszcze raz puścił kulę ognia na wiedźmina on jednak zrobił unik w lewo , a potem skoczył na potwora wymierzając cięcie w bok, zostało zablokowane kosturem. Potwór wyprowadził cios w głowę które wiedzmin odbił srebrną klingą i wykonał kontratak w kopyto , trafił. Sukkub jęknął , a potem uderzył kosturem w podłogę wszystko wokoło zostało wywrócone przez falę uderzeniową , Geralta obronił jednak Queen. Zabójca potworów wykonał zwód imitując atak w prawe kopyto , jednak potem wykonał szybki cios klingą w głowę sukkuba, ta poturlała się w kąt pokoju , a ciało padło bezwładnie na podłogę. Kostur natomiast rozprysł się po zetknięciu z podłogą. Po ciężkiej walce Geralt wziął