Krwawa Miłość

Po kilku godzinach uroczystości przyszedł czas na przejście po domostwach z pochodnia , co miało zapewnić dobrobyt w tych chałupach. Po tym młodzi poszli w stronę lasu w poszukiwaniu kwiatu paproci , oczywiście nie była to prawda , był to jedynie pretekst dla nich aby mogli spędzić noc razem. Starsi natomiast dalej ucztowali , a po skończeniu udali się do domów na spoczynek.

Minęła noc , Geralt obudził się wypoczęty , ubrał się po czym wyszedł na dwór , zabrał ze sobą wędkę i postanowił znowu złowić kilka ryb. Idąc tą samą drogą co wcześniej rozkoszował się pięknem natury , słuchał melodyjnego śpiewu ptaków , wsłuchiwał się w szelest drzew. Gdy wszedł na polanę z paprociami jego medalion drgną , wiedźmin to poczuł , przyjął postawę obronną , nie miał przy sobie miecza więc w razie zagrożenia będzie musiał polegać na pięściach i otoczeniu. Pomimo drgania medalionu nikogo ani niczego nie zobaczył , więc ostrożnie poszedł w stronę jeziora dalej wypatrując zagrożenia. Gdy podszedł bliżej wody medalion wręcz podskoczył z powodu zgromadzonej tu magii. Rozejrzał się dookoła , znalazł ciekawe ślady , był to trop kozy , problem polegał na tym że w promieniu 200 mil nie było ani jednej kozy. Ślady szły od miejsca w którym wcześniej już łowił , gdy nachylił się nad swoim miejscem do połowów medalion znowu skoczył , Geralt nie miał wątpliwości że to była iluzja. Na całe szczęście miał miał przy sobie przedmiot który rozwiewał iluzję , pamiątka po jego starej przyjaciółce. Użył artefaktu , rozwiana iluzja ukazała zmasakrowane ciało dziewczyny Filipa której to wianek zatonął.

Jej ciało nie wyglądało ciekawie , cała była zakrwawiona , rany były całkiem świeże czyli wszystko stało się dość niedawno- pomyślał Geralt. Na ciele miała ślady pazurów i chyba jakiegoś narzędzia obuchowego , prawdopodobnie maczugi. Jego wzrok zwrócił widok wydrapanych oczu , fakt że miała obcięte piersi również był dla wiedźmina zastanawiający.

Po obejrzeniu ciała dziewczyny rozejrzał się za Filipem jego jednak nigdzie nie było za to obok śladów kozy były odciski męskich stóp. Zabójca potworów wrócił do wioski żeby poinformować o wszystkim gospodarza który udzielał mu gościny.

-Janie , nad jeziorem przy polanie paproci znalazłem ciało dziewczyny , widziałem ja z Filipem więc to pewnie była jego partnerka – zaczął – jej ciało było zmasakrowane , powiedz jej rodzicom żeby ją zabrali i pochowali bo może przyciągnąć trupojady – skończył.

-Nie żyje? - zasmucony zapytał – a mój syn? Gdzie on jest – dopytywał nerwowo.

-Nigdzie go nie znalazłem , poza śladami stóp więc nie wykluczone że żyje – pocieszył Jana – muszę się przygotować i spróbuję go znaleźć , okazałeś mi dobre serce to i ja okaże ludzki odruch i znajdę go za darmo oraz zabiję sprawcę – skończył.

-Dziękuję – podziękował wzruszony Jan.