Dlaczego

 - Nie przeginaj, dobrze? Nie masz żadnej siostry, jesteś jedynakiem! Boże, ja chyba zwariuje! Ten zasrany idiota, co tyle krzywdy mi wyrządził, teraz zaczął buntować mi syna! Łukasz, opamiętaj się! Przemierzyła pokój wte i wewte, a potem spytała: - Co ja takiego  powiedziałam, że zarzucasz mi kłamstwo?

 - Ciągle kłamałaś. Teraz też zaprzeczysz, że ojciec nie płaci alimentów i nie wiesz gdzie się obraca? Twoje kłamstwa na nic się już nie zdadzą, pokazał mi dowody wpłat. Nie sądzę również, że osiemset złotych, to wszawe grosze. Poza, tym nie on ci wyrządził krzywdę, tylko ty mnie ją wyrządziłaś. Nawet nie wiesz, jak bardzo pragnąłem mieć ojca. Nieważne było, czy byłby pijakiem, czy złodziejem, ważne bym go miał. Boże, jak zazdrościłem kolegom, kiedy z dumnie podniesioną głową, kroczyli obok swoich ojców. Nie mam za złe, że się rozwiedliście. Ale mam żal, że odsunęłaś mnie od ojca.

- Nie mogłam inaczej postąpić, potwornie się bałam…

- Miałaś czego się bać, bo wystąpił do sądu, żeby przyznano mu opiekę nade mną. Nie wstawiłaś się na rozprawę i to był błąd, bo przegrałaś. Dlatego były te częste przeprowadzki, prawda?

- Właśnie dlatego. Jednak nie mam zamiaru, dłużej rozmawiać o tym człowieku. Ty natomiast uważaj na słowa. Bo odzyskałeś ojca, a w jednej chwili możesz stracić miłość matki. Ja dzisiaj wyjeżdżam. Sądzę, że do mojego powrotu się dokładnie zastanowisz. Albo zmienisz swoje rozumowanie, które nie trzyma się kupy i wszystko będzie, jak dawniej. Albo wyprowadzisz się do tego kretyna, zaś nasza przyjaźń; obróci się w nienawiść – powiedziała stanowczo. Pospiesznie się ubrała, chwyciła spakowaną turystyczną torbę i bez słowa wyszła. Następnego dnia, kiedy słońce chyliło się ku zachodowi: przyjechał Jacek Kotosa i nie pytając nikogo o zgodę - zabrał syna do siebie.

Anna Kowalczak