Chmurolot
To było tak – wstaję rano i babcia mówi mi, że jej prawo jazdy ukradli. Nie, nie, inaczej. Wstaję rano, spoglądam na zegarek. Dochodzi dziewiąta. Schodzę na dół. W korytarzu widzę zrozpaczoną babcię.
- Co się stało? – pytam.
- Prawo jazdy mi ukradli – rzecze babcia.
Zaraz, jak to? Przecież babcia nie ma żadnego prawa jazdy – myślę sobie.
- Ale kto, babciu, kto ci ukradł?
- Jak to kto? Twój nie świętej pamięci dziadek!
- Dziadzio Kaźmierz?
- Ino we własnym duchu!
- Co też babcia plecie? Przecież babcia nie miała żadnego prawa jazdy.
- Jak nie miałam, jak miałam. W portfelu, razem z innymi dokumentami trzymałam.
- Ciekawe?
- No właśnie. Byłam w kościele, na siódmej, przystępowałam wtedy do Komunii Świętej, a torebkę w ławce zostawiłam. A w torebce portfel miałam.
- No i co?
- No i wracam do ławki, a tam patrzę – torebki nie ma. Toteż mówię – „Kaźmierz, ty mi tu zara torebkę oddaj!”
- Babciu, nie mówi się „zara”, tylko „zaraz”.
- Też mi różnica. Wy młodzi mówicie „nara”, a ja mówię „zara”. O!
