Będę Cię chronić

- Oczywiście – spojrzał na nią z zaskoczeniem.

- Obiecaj mi, że nigdy mnie nie zostawisz… obiecaj mi, że nie dasz się zabić, bo nie jestem pewna czy bym to przeżyła. Więc proszę Cię obiecaj, że nie odejdziesz tak jak ona – moja najlepsza przyjaciółka, z którą nie dane było mi się pożegnać.

Serce go bolało na widok łez spływających dziewczynie po policzkach. Kciukiem zaczął je ocierać patrząc jej głęboko w oczy.

- Chciałbym Abbs, ale tego nie mogę Ci obiecać. Mogę powiedzieć, że nigdy nie zrobię tego celowo.

- Och Gibbs – zacisnęła mocniej palce.

- Abby nic nie trwa wiecznie. Często o tym zapominamy, ale śmierć nie zapomina. Chciałbym móc cofnąć czas, by to wszystko się nie zdarzyło, ale nie mogę – nikt nie może. A kiedy szedłem obok Twojego okna i usłyszałem Twój krzyk, dosłownie moje serce przestało bić. Myślałem, że Cię straciłem – po jego policzkach zaczęły płynąć łzy.

Abbs po raz pierwszy widziała łzy w oczach Jethra. Pochyliła się i przytuliła do jego klatki piersiowej. Gibbs objął ją mocno i zamykając oczy pocałował ją w czubek głowy.

- Ale obiecuję Ci, że tak długo jak Bóg pozwoli mi żyć będę Cię chronił i będziesz bezpieczna.

- Kocham Cię Jethro – szepnęła.

Na jej słowa Gibbs westchnął. Wiedział, że to szalone i próbował z tym walczyć – z uczuciem, które do niej żywił, jednak życie było zbyt krótkie, by rezygnować z szansy na to, by ponownie kochać i być kochanym. Musiał wykorzystać okazję i powiedzieć ludziom, których kochał, że rzeczywiście ich kochał, ponieważ nie było żadnej gwarancji na przyszłość.

- Ja też Cię kocham Abby – mruknął.

Uniosła główkę i spojrzała w jego oczy, które nadal były niesamowite mimo ciemności, jaka ich otaczała. Mężczyzna pochylił się i złożył na jej miękkich ustach czuły pocałunek. Abbs nie otwierając oczu, wplotła palce w jego włosy i go pogłębiła. Mimo, że nie wiedzieli, co przyniesie im jutro, byli pewni tej miłości i tego, że nikt nigdy im tego nie odbierze.

~*~ The end ~*~