Bądź szczęśliwy
I będę bogatsza o doświadczenie, które, wiem, nauczyło mnie czegoś, przyniosło mi coś, to coś, co tak niezbędne mi do dalszej drogi. Pasujący element.
A Tobie, życzę, żebyś nauczył się mieszkać z sobą pod jednym dachem. Żebyś wyciągnął wnioski, nawet jeśli zadają ból. Odzyskał te prawdy, które zgubiłeś w tej gonitwie. Ponieważ mimo wszystko wierzę w Ciebie, chcę wierzyć, że potrafisz stawić czoła. Że nie schowasz głowy w piasek. Musisz zrozumieć, że krzywdy wyrządzane innym, wracają do nas. Choćbyś nie wiem jak uciekał, choćbyś potrafił najlepiej pływać w morzy kłamstw, choćbyś nie wiem jak się chronił, one Cię dogonią. Potrafisz kochać, nosisz w sobie całą wannę miłości, tylko, musisz nauczyć się ją dawać i przyjmować równomiernie. Nie zamykaj oczu na zło. Otwieraj je na dobro. Pracuj nad sobą każdego dnia. Dbaj o tych, których masz przy sobie, nie uciekaj od nich. Nie bój się tej miłości.
Ten czas, który spędziłam u Twojego boku, był mi bardzo potrzebny, wiem, że równie mocno potrzebny był Tobie.
Nawet jeśli już nigdy nie będę mogła poczuć ciepła Twojej dłoni, schronić się przed deszczem zmartwień w Twoich ramionach, zasnąć na poduszce Twoich myśli, chłonąć zapachu Twojej skóry, siedzieć w tym samym rzędzie na krzesłach wydarzeń, podpierać Twój garb kłopotów na swoim garbie, słuchać skarg, pochwał i zażaleń, patrzeć w Twoje oczy, które odbijają moje, tańczyć do ulubionej muzyki, spacerować zakamarkami pięknych miast, nawijać na widelec makaronowe nitki nadziei, otulać Twojej szyi, ciepłym szalem, wiązać na Twojej szyi krawatu wiary.
Nawet jeśli, już nigdy nie będę mogła Ciebie dotknąć, poczuć, pocałować…
Wybaczam Ci.
Wybaczam, nawet jeśli przyłożyłeś większą belkę winy, nawet jeśli byłam tylko pionkiem w grze, gąbką która chłonęła Twoje kłamstwa, nawet jeżeli robiłeś sobie zwykłą przejażdżkę po moim życiu, nawet jeśli byłam tylko wycieczką. Nie mam żalu. Jest mi tylko przykro, najzwyczajniej, smutno, przecież mam do tego smutku prawo.
Bądź szczęśliwy.
,,Za oknem noc, przede mną same dobre dni
Gdzieś morze łez, po którym pewnie płyniesz Ty
Samotny kapitanie, pamiętasz jak błagałam
Byś nigdy nie zabierał, wszystkiego co kochałam”
