Żertwa
Anna Sokalska

Mam podobne wrażenia jak po pierwszej części serii, tj. "Wiedźmie". Czyta się to lekko, łatwo i przyjemnie. Pomysł zdecydowanie jest. Obie książki przeczytałam z przyjemnością. Niestety autorka i tym razem straciła pomysł jak zakończyć rozpoczęte wątki i część zakończyła pośpiesznie, a o niektórych zapomniała w ogóle, chociaż może to zabieg celowy, aby kontynuować je w kolejne części?

Dodatkowo: piękna okładka.

Po świetnej "Wiedźmie" przyszedł czas na drugą część z cyklu "Opowieści z Wieloświata" Anny Sokalskiej.
Czym jest żertwa? Najprościej mówiąc to ofiara złożona przez żercę - pogańskiego kapłana, na rzecz bóstwa. Nieźle się zapowiada prawda?

Tę powieść rozpoczyna odnalezienie wisielca, którego sznur gdzieś się zapodział. Główną bohaterką jest Anastazja Omyk, krupierka, która ma nietypowe jak na współcześnie żyjącą miłośniczkę matematyki - hobby, a mianowicie interesuje się ona wierzeniami słowiańskimi i twierdzi, że jest wołchwem Welesa... Panna Omyk będzie pomagać prokurator Dębskiej i komisarzowi Majce - w toczącym się kryminalnym śledztwie dotyczącym wisielca i nie tylko jego :) We Wrocławiu w tym czasie spotkamy bez problemu wąpierza - chyba jedynego spośród słowiańskich biesów, którego naprawdę bym się bała :), wilkodłaka, który tropi łapiducha oraz dwa czorty Borutę i Rokitę. Pojawią się też zmory i Baba Jaga po rebrandingu. Tak ten humor, który mnie zachwycił w "Wiedźmie" jest też tutaj, jednak w mniejszym wymiarze.

Podobnie jak we "Wiedźmie" każda z postaci, mimo że działa w jakiejś z drużyn chce coś zyskać dla siebie. Ale to chyba jedyne podobieństwo. "Żertwa" to nietypowa powieść nie tylko z uwagi na mitycznych bohaterów przechadzających się po wrocławskich ulicach. Autorka bawi się formą. Nie zdarzyło mi się nigdy czytać książki, w której autor zastosował wszystkie dostępne formy narracji, włączając do prozy - wiersz! Bardzo mi się ten zabieg podobał! Lubię kiedy autor wykorzystuje różne możliwości jakie daje nasz piękny język.

Przygotujcie się również na czytanie protokołu z policyjnego przesłuchania i ciekawego wywiadu.

Każdy kto był zawiedziony zbyt małą ilością mitologii słowiańskiej w "Wiedźmie" tutaj będzie zadowolony. "Żertwa" obfituje w postaci ze starej wiary, ale nie martwcie się jeżeli nie wiecie czym dany bies czy bóstwo jest - autorka wszystko w bardzo plastyczny, prosty sposób wytłumaczy i przybliży również historię powołania ich do istnienia. Będziemy również obserwatorami pewnej przemiany w istotę nadprzyrodzoną, która wiele o nas - jako ludziach - mówi. O naszych pragnieniach i tym, co głęboko w sobie ukrywamy.
"Żertwę" i "Wiedźmę" można czytać w dowolnej kolejności - wiążą się jednak w niewielkim stopniu. Oś czasu w drugiej części "Opowieści z Wieloświata" jest umiejscowiona przed wydarzeniami mającymi miejsce w "Wiedźmie".

Styl, którym operuje Anna Sokalska jest bardzo lekki i przyjemny, mimo że mrok w "Żertwie" bez wątpienia jest na pierwszym planie. Autorka zabrała nas w świat fantastyki, z którego wyjdziemy bogatsi o wiedzę na temat mitologii słowiańskiej, ale i zręcznie zakamuflowała rozważania na temat życia. Przeczytamy o tym jak dar, który powinien ratować życie, staje się przekleństwem. Jak piętno inności, zmusza do udawania kogoś innego - byleby nie wystawiać się na publiczny ostracyzm. Bo przecież nie od dziś boimy się tego czego nie znamy i nie rozumiemy. Jak to wspomniane przeze mnie niezrozumienie, czy też błędne zinterpretowanie czyichś intencji może łatwo doprowadzić do tragedii.

Nie wiem czy biesy - demony tak naprawdę nie istniały? Czy to faktycznie tylko wytwór wyobraźni? Sadzę, że istnieją. Tylko w trochę innej formie niż w mitycznych podaniach. To my sami powołujemy je do życia - swoim wysuwaniem osądów i krzywdą, którą nimi wyrządzamy. Zło w próżni nie powstaje.

Bardzo lubię historie, z których można się nie tylko wiele nauczyć, ale i interpretować je na szereg różnych sposobów. Czekam na "Kuglarza", którego oddech już czuję na plecach!

Książka ta przedstawia nam innych bohaterów niż tych, których poznaliśmy w części pierwszej. Ci jednakowoż są równie ciekawi. Uważny czytelnik pod koniec ksiażki znajdzie też pewną odpowiedź do niektórych pytań z pierwszego tomu Wieloświata. 

Wiedźmy, wilkodłaki, zjawy, wąpierze... to nie tylko postaci z horrorów, ale elementy starosłowiańskich wierzeń, które zafascynowały mnie dzięki powieściom Anny Sokalskiej - najpierw „Wiedźmy”, a teraz „Żertwy” ?
Akcja najnowszej powieści rozgrywa się w moim ulubionym Wrocławiu (tak tak, jestem Warszawianką i tu jest moje serce, ale to nie oznacza, że nie pokochałam także innych polskich miast), a widok Ślęży tak mi się śnił po nocach, że już w najbliższy piątek wyruszam, by zobaczyć ją na własne oczy.
Historia opisana w „Żertwie” to opowieść o policjancie próbującym rozwikłać zagadkę tajemniczych mordów jakie od pewnego czasu mają miejsce we Wrocławiu. Pomaga mu w tym Anastazja Omyk - dziewczyna o wyjątkowej wiedzy na temat starosłowiańskich zwyczajów, sama posiadająca nadnaturalne zdolności. Czy tej osobliwej parze uda się zapobiec kolejnym morderstwom i wyjaśnić ich przyczynę? ?
Zaskakujące zakończenie, wątek kryminalny, na którym opiera się akcja to dla mnie podstawowe zalety książki.
Jednak ja czytałam ja głównie dla wątków starosłowiańskich, w których zakochałam się juz czytając „Wiedźmę”, a później poszukiwałam ich w różnych innych książkach pojawiających się na naszym rynku.

Zarówno fabuła, jak i język autorki, dbałość o szczegóły historyczne, czy dotyczące nazewnictwa były wg mnie na najwyższym poziomie.
Dużym zaskoczeniem były dla mnie różne formy narracji zastosowane przez autorkę: pierwszo-, drugo- i trzecioosobowe. Dla jednych może to być dziwne, ale dla mnie to bardzo trafny zabieg, bo nie pozwala na monotonne czytanie.

Dla tych, którzy poznali już „Wiedźmę” dodam, że akcja „Żertwy” wyprzedza zdarzenia ukazane we wcześniejszym tomie. Mimo to nie są one ściśle ze sobą związane i obie książki można czytać w dowolnej kolejności, a ja z ogromną niecierpliwością wyczekują już trzeciego tomu „Kuglarza” licząc na to, że losy Anastazji, Jasnej, Niny i pozostałych bohaterów w końcu się powiążą..