Fabularyzowana biografia Grzegorza Szamotulskiego – popularnego piłkarza wielu, nie tylko polskich, klubów, m. in Legii Warszawa i ligi austriackiej. Barwna historia, a właściwie relacja z jego kariery piłkarskiej, zawierająca wybór niezwykle interesujących historii, dziejących się za kulisami rozgrywek piłkarskich lub w szatni. Zdarzenia opisane sprawną ręką Krzysztofa Stanowskiego – dziennikarza sportowego, twórcy kontrowersyjnego serwisu weszlo.com.
„Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o piłce nożnej, ale wstydzicie się zapytać.”
„Zaczynałem jako długowłosy lewoskrzydłowy, skończyłem jako łysy bramkarz. Na piłce - w przenośni i dosłownie - połamałem sobie zęby (spytajcie mojego dentysty). Powoływało mnie kilku selekcjonerów reprezentacji Polski i właśnie w tej sekundzie ze zdziwieniem odkryłem, że była to jedna z niewielu drużyn, z których nikt nigdy nie próbował mnie wyrzucić (poza Pawłem Janasem, ale wtedy akurat był dziabnięty, więc się nie liczy). Grałem w piłkę w siedmiu różnych krajach, w osiemnastu klubach, u kilkudziesięciu trenerów. Dzieliłem szatnię z wirtuozami, z antytalentami, z leniami, ze śmierdzielami, z idolami, ze złodziejami, z pięknisiami, z fajnymi kolesiami, no i z pedałami też. Strzelali mi bramki wszyscy jak leci - od Flisa z Arki Gdynia po Ronaldo z reprezentacji Brazylii. Czasami jednak udało się coś obronić, chociaż z perspektywy czasu przyznaję: w planach miałem troszkę większą liczbę skutecznych interwencji. Tak czy siak, swoje przeżyłem. Witajcie w moim pokręconym świecie. Wchodzicie na własną odpowiedzialność.”
więcej
„Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o piłce nożnej, ale wstydzicie się zapytać.”
„Zaczynałem jako długowłosy lewoskrzydłowy, skończyłem jako łysy bramkarz. Na piłce - w przenośni i dosłownie - połamałem sobie zęby (spytajcie mojego dentysty). Powoływało mnie kilku selekcjonerów reprezentacji Polski i właśnie w tej sekundzie ze zdziwieniem odkryłem, że była to jedna z niewielu drużyn, z których nikt nigdy nie próbował mnie wyrzucić (poza Pawłem Janasem, ale wtedy akurat był dziabnięty, więc się nie liczy). Grałem w piłkę w siedmiu różnych krajach, w osiemnastu klubach, u kilkudziesięciu trenerów. Dzieliłem szatnię z wirtuozami, z antytalentami, z leniami, ze śmierdzielami, z idolami, ze złodziejami, z pięknisiami, z fajnymi kolesiami, no i z pedałami też. Strzelali mi bramki wszyscy jak leci - od Flisa z Arki Gdynia po Ronaldo z reprezentacji Brazylii. Czasami jednak udało się coś obronić, chociaż z perspektywy czasu przyznaję: w planach miałem troszkę większą liczbę skutecznych interwencji. Tak czy siak, swoje przeżyłem. Witajcie w moim pokręconym świecie. Wchodzicie na własną odpowiedzialność.”
Informacje dodatkowe o Szamo:
Wydawnictwo: Buchmann
Data wydania: 2013-11-20
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 296
Kup książkę Szamo
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Szamo - opinie o książce
Ta książka powinna szczególnie podobać się kobietom, a już zwłaszcza tym, których partnerzy przejawiają niezdrowe upodobanie do piłki kopanej. Te spotkania w męskim gronie przed ekranem telewizora, te rozmowy o finezyjnej grze zespołu, dyskusje o unikatowej strategii trenera i inne dęte bzdury, które po kolejnym piwku brzmią tym śmieszniej, im bardzie stają się poważne i doniosłe. Wierzcie, że staną się jeszcze zabawniejsze po lekturze anegdot Szamowskiego. Zwłaszcza momentów poświęconych polskiej myśli (przepraszam myślących) szkoleniowej. W atmosferze wymiany dykteryjek podczas zakrapianego alkoholem grilla, posłuchamy sobie o nie wiem czy bardziej wyluzowanym czy skorumpowanym trenerze Wójciku, elokwentnym inaczej Janasie, który jednak atmosferę w klubie potrafił stworzyć przyjazną, wreszcie złotoustym Smudzie, który piłkarski warsztat zna ,,od a do o" (być może to właśnie tłumaczy, dlaczego nasze orły na ostatnim EURO 2012 w pewnym momencie przestawali grać, jakby nie wiedzieli, że po ,,o" jest jeszcze kilka liter nie tylko piłkarskiego elementarza). Będzie też o kilku innych ciekawych personach. Z nich zaś najbarwniejszą, niemal kreskówkową postacią, nie bez kozery skojarzoną z Chuckiem Norrisem - przez dowcipy w jego klimacie - jest były reprezentant Polski, a obecnie szkoleniowiec - Stefan Majewski. Przyznaję, że słuchałem audiobooka Szamo w miejscach publicznych i właśnie podczas fragmentów z Majewskim przytrafiły mi się najbardziej chyba spektakularne niekontrolowane wybuchy śmiechu.
Ta książka ma bawić i bawi faktycznie. Grzegorz Szamotulski, bramkarz i wesołek, opowiada koledze, Krzysztofowi Stanowskiemu, dziennikarzowi sportowemu, kilka historyjek osadzonych w dobrze spenetrowanym przez nich środowisku piłkarskim. Nie znaczy to naturalnie, że głównym konsumentem, odbiorcą i targentem dla tego wydawnictwa ma być kibic. Czy będzie to sympatyk samego Szamo, czy fan którejś z drużyn, w której Szamo bronił dostępu do bramki. O meczach, ich przebiegu i bramkach, najmniej tutaj akurat się mówi. ,,bramki są przereklamowane" jak stwierdza sam bohater, przy okazji tłumacząc, że z perspektywy kogoś, kto całe spotkanie spędza na wyczekiwaniu lecącej w jego stronę piłki, czy nadbiegającego zawodnika przeciwnej drużyny, naprawdę niewiele widać. Widać, słychać i czuć za to naprawdę sporo i ciekawie gdy już z murawy się zejdzie, gdy posłucha się i poczuje klimatu szatni, gdy da się nam dostęp do sprawozdań z treningów, obozów szkoleniowych, imprez i tym podobnych eventów, w jakich udział biorą prości i weseli chłopcy o medialnych statusach gwiazd i bohaterów.
cudowna książka opowiadająca prawdę o piłce nożnej w Polsce i nie tylko, całkowicie różni się od publikacji, które dotąd czytałam, jestem zaskoczona bardzo pozytywnie :)
Przezabawna i lekka lektura. Szybko się ją czyta. Opisane anegdotki ze świata piłki nożnej są przedstawione tak, że zainteresują każdego, nawet jeżeli nie jest się ani znawcą, ani fanem tego sportu. Wszystkie historie są bardzo zabawne, aż chce się więcej! Na rozluźnienie i dla uśmiechu - polecam każdemu :)
Do wszystkich autobiografii podchodzę zawsze z dość dużą rezerwą. Zawsze obawiam za wielkiego koloryzowania lub uładzenia życiorysów znanych ludzi. Książki o sporcie jednak za bardzo lubię, a Szamotulski wydawał mi się tak barwną postacią, że jedyne obawy mogły wiązać się właśnie z ugrzecznieniem jego historii. Nic takiego jednak nie ma w tej książce miejsca. Znajdziemy w niej zabawne, mięsiste i czasem nawet lekko żenujące i straszne historie dotyczące piłki nożnej. Książka wciąga niesamowicie, ale niedzielni fani naszych kopaczy powinni ją szeroko omijać. Za dużo wiedzy zawartej w tych wspomnieniach może spowodować utratę resztek sympatii i szacunku do wielu poważanych osobistości sportowego środowiska.
Przeczytane:2019-03-10,