Nastoletni Erik właśnie opuścił poprawczak. Spędził tam cztery lata, niesłusznie oskarżony o morderstwo. Kiedy wreszcie staje się wolny i czuje wsparcie Xeni, wrażliwej i mądrej dziewczyny, dzięki której przetrwał, wszystko wydaje się powoli układać. Ale czy życie na zewnątrz naprawdę jest łatwiejsze niż to w zakładzie poprawczym?
Jak trzymać się z dala od niebezpiecznych ludzi, którzy nie chcą o nim zapomnieć? Jak wyrwać się z przestępczej dzielnicy, skończyć szkołę, znaleźć pracę? I czy właśnie tego tak naprawdę chce Erik?
Wydawnictwo: Akapit Press
Data wydania: 2019-09-20
Kategoria: Dla młodzieży
Kategoria wiekowa: 13-15 lat
ISBN:
Liczba stron: 200
Tytuł oryginału: Verdad
Język oryginału: Portugalski
Iris po śmierci rodziców nie potrafi znaleźć sensu życia ani wskrzesić marzeń z czasów młodości. Przypadkowo odkryta kawiarnia i poznani w niej ludzie...
,,Siła tej książki nie leży w pomyśle, ale w sposobie, w jaki zmienia nasze postrzeganie rzeczy i nas samych. Świetna powieść." La Vanguardia ...
Przeczytane:2019-10-08, Ocena: 5, Przeczytałam, 24 ksiązki 2019, 52 książki 2019, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2019, 12 książek 2019, 26 książek 2019, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2019 roku,
Kłamstwo określiłam jako boleśnie prawdziwą opowieść i nie inaczej jest z Prawdą. Autorce po raz kolejny w sposób wręcz fenomenalny udaje się przelać emocje na papier. Czujemy ból, strach i zagubienie głównego bohatera. Chwilowa bezdomność pokazuje hart ducha postaci, która pomimo przeciwności losu próbuje wykonać plan, który sobie ułożyła.
Czasami bierność Erica zaczyna irytować, wręcz użerać, kiedy ma problem nie rozmawia o nim z nikim, nie szuka pomocy – czeka, bo nie chce przeszkadzać. Nowe życie nie czeka na niego z otwartymi rękami, ale do starego też nie chce wracać. Xenia w tym przypadku jest tylko postacią epizodyczną, pojawia się na wstępie, w kilku listach i wspomnieniach bohatera – nie poznajemy jej dogłębnie jak w pierwszej części, tutaj jest symbolem miłości i tęsknoty.
Myślę, że dużą wartością są podane statystyki, dotyczące powtarzalności przestępstw przez byłych wychowanków placówek poprawczych. Przedstawiają, że większość z nich bierze lekcję z odbytej kary i już nie schodzi na złą drogę – to zaprzeczenie stereotypom, które panują