Panika
Jeff Abbott

,,Panika" Jeffa Abbotta opowiada historię Evana Cashera, młodego dokumentarzysty, którego spokojne życie z dnia na dzień zmienia się w hollywoodzki film akcji. Intryga pogania intrygę, a zawrotne tempo ani trochę nie zwalnia. Czytelnik prawie do końca nie wie, kto jest kim - komu może ufać, a komu nie. Podwójni - a nawet potrójni - agenci i ich fałszywe tożsamości mieszają w głowach, żeby w wielkim finale w końcu złożyć się na wyraźny obraz. Już od pierwszych stron z książki bucha ,,amerykańskość" w najczystszej postaci. Wyidealizowana, krystalicznie biała postać głównego bohatera kontrastuje z głównymi antagonistami, których nikczemność objawia się w niemal każdym geście. Przez to czasami zamiast wzbudzać strach, wzbudzają kpiący uśmiech. Ich niekiedy naiwne akcje przypominały bardziej Dastardly'ego i Muttleya próbujących złapać gołębia niż działania szefów superpotężnej siatki szpiegowskiej. Książka w dużej mierze składa się z dialogów, które - muszę przyznać - są dość drętwe. Czytając, miałam wrażenie, że już wszystko to słyszałam. W żaden sposób nie różniły się one od standardowych kwestii padających w amerykańskich filmach tego gatunku. Sprawiło to, że bohaterowie wydawali się pozbawieni charakteru i bardziej niż jako osobne byty, w mojej głowie jawili się jako modele postaci. ,,Ten dobry główny bohater", ,,bohaterka, która jest jego słabością", ,,ten bardzo zły", ,,ten dwuznacznie zły", ,,ten zły, który okaże się dobrym"... I niestety postaciom do końca nie udało się uciec od tych schematów. Rozwiązanie głównego wątku, pomimo bycia dość naiwnym, wydało mi się satysfakcjonujące, a słodko-gorzkie zakończenie dało nadzieję na należyte rozwiązanie wszystkich spraw i dobrą przyszłość bohaterów (no, tych, którzy przeżyli). Nie miałam dużych oczekiwań i zostałam jedynie odrobinę zawiedziona. Jeśli jesteś fanem gatunku, nie wiesz jak spożytkować parę godzin lub masz ochotę na wciągającą książkę, która nie pozwoli ci zaczerpnąć oddechu - szczerze ją polecam. Jeśli szukasz czegoś więcej i po literaturze akcji oczekujesz choć trochę refleksji nad życiem (albo czymkolwiek w ogóle), sugeruję zabrać się za jakąś inną pozycję.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)