Osaczona
Teri Terry

Jak to jest być oficjalnie uznaną za zmarłego? Zastanawialiście się nad tym? Odpowiedź na to pytania zna już Kyla, bohaterka trzeciego tomu cyklu „Zresetowani”.

 Kyla nie wykonała zadania zleconego przez ART. W akcie zemsty wybucha pod jej domem bomba ale dziewczynie udaje się przeżyć. Lorderowie oficjalnie uznają ją za zmarłą. Dzięki przyjaciołom z ZwA dostaje nową tożsamość i wyjeżdża do miejsca z lat dziecięcych by poznać swoją prawdziwą matkę i dowiedzieć się o swojej przeszłości.

Keswick miało być schronieniem Kyli a wyszło tak, że dziewczyna wpakowała się w jeszcze większe kłopoty. Akcja zagęszcza się, powraca coraz więcej wspomnień i w końcu wszystkie elementy łamigłówki wskakują na swoje miejsce. Okazuje się, ze nic co spotkało Kylę nie było przypadkowe.

 Trzeci tom nie ustępuje wcześniejszym a nawet jest lepszy. Trzyma w napięciu niemal od pierwszej do ostatniej strony. Bałam się, że autorka nie poradzi sobie z tak licznymi zagadki, które pojawiły we wcześniejszych tomach. Dała radę. Zakończenie jest szokujące.

 Po skoczeniu książki zrobiło mi się smutno. I to nie dlatego, że rozstaje się z bohaterami. Było mi smutno z powodu bezsensownej śmierci tylu osób. W imię zasad. Ale nie oszukujmy się. Nawet dzisiaj każdy z nam byłby w stanie wymienić przynajmniej jedno państwo gdzie nie przestrzega się swobód obywatelskich. Gdzie za złamanie Zasad obwiniony trafia na długie lata do więzienia, uznawany jest za zaginionego lub skazywany jest na śmierć. Gdzie indoktrynacja i totalna kontrola jest na porządku dziennym.

 Cały cykl jest rewelacyjny. Fakt, że skierowany jest do młodzieży ale niesie ze sobą głębszy przekaz. Trzeba się tylko nad nim zastanowić.

Zaczynając od okładki, to chyba jest moim liderem, bo podoba mi się najbardziej. Oczywiście już widzę, jak pięknie prezentuje się w mojej biblioteczce cała trylogia. Grzbiety są w tej serii wspaniałe. ;) Na okładce jak zwykle widzimy twarz dziewczyny, teraz dominują jasne kolory, biały, chłodny niebieski, no i te zielone oczy świetnie się razem komponują. :) Oczywiście posiada skrzydełka, które są dodatkowym zabezpieczeniem przez uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich możemy przeczytać fragment książki, a na drugim słów kilka o samej autorce. 
Strony są kremowe, a czcionka wystarczająco duża, pozwalająca na wygodne i szybkie czytanie. Marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Kilka literówek się niestety pojawiło, ale nie przeszkadzały zbytnio w lekturze. 

Jest to już czwarte spotkanie z autorką, w bardzo krótkim czasie. Ciesze się, że nie musiałam zbyt długo czekać na ostatni tom tej serii, moja ciekawość osiągnęła by chyba za jakiś czas apogeum. :P 
Tym razem muszę przyznać, że autorka mnie zaskoczyła. Zainteresowała swoją treścią. Może nie od samego początku, ale po kilkudziesięciu stronach wciągnęłam się w fabułę, wydarzenia i stałam się uczestnikiem tej szalonej historii. Czytało mi się niewiarygodnie lekko, szybko i przyjemnie. Było zdecydowanie lepiej niż w poprzednim tomie, dlatego jestem zadowolona, bardzo. Raczej nie powinniście napotkać się na jakiekolwiek bariery podczas lektury, co jest niewątpliwym plusem powieści. 
Myślę, że gdy autorka wyda kolejną powieść w Polsce - to się na nią skuszę. Zaufałam autorce i wiem, że może się potknąć i być nieco gorzej, ale chciałabym śledzić dalsze poczynania pisarskie Pani Terry.

Bohaterowie są całkiem dobrze wykreowani. Czytając, nie odnosiłam wrażenia sztuczności czy tez neutralności. Były postacie z charakterem, oczywiście złym i dobrym również, ale wyróżniali się i nie byli jednakowi, za co należy się pisarce pochwała. 
Kyla w tym tomie pozna w końcu prawdę. I nie spodziewajcie się, że wszystko będzie podane na tacy za jednym zamachem. Stopniowo, w małych ilościach Teri będzie Wam mówić prawdę, mieszać, kłamać. Dlatego ciężko jest przewidzieć zakończenie i faktyczną przeszłość głównej bohaterki. Spodobała mi się ta manipulacja piórem autorki, Wam zapewne również może się spodobać. 
Cieszę się, że mogłam powrócić do Aidana, którego bardzo polubiłam. Raz było o nim więcej, raz była cisza - mimo to obdarzyłam go swoją sympatią. 
 
Jedno wielkie zamieszanie - tak określiłabym część tej fabuły, wiele się dzieje, ale to dobrze, że w ogóle coś się dzieje. :D Dzięki temu opowieść ta nie jest nudna jak flaki z olejem i jesteśmy w stanie dać się porwać wydarzeniom. Wiele tajemniczych, niezamkniętych spraw wychodzi na jaw, wiele intryg knutych przez wielu bohaterów może Was zaskoczyć. Ale to jest zdecydowanie na plus Osaczonej i zapewne głównie dzięki temu, że sporo się działo, przeczytałam książkę niemal na raz. 
Może emocje mnie nie rozsadzały, ale przyznam, że było ciekawie i dałam się porwać. Poznałam ostatnie wydarzenia, zakończenie losów bohaterów i jestem zadowolona. :) 

Reasumując jestem zadowolona z tego, co dostałam. Chciałam, by ten tom był lepszy od poprzedniego i tak było. Osaczona to najciekawsza z całej trylogii część, która zaciekawiła mnie do granic możliwości i sprawiła, że spędziłam z nią cały dzień, bardzo przyjemnie oczywiście. Nie zawiodłam się, a wręcz zostałam zaskoczona poprawą każdego z aspektów. Nie mogę doczekać się kolejnych książek autorki, bo na pewno będę bacznie obserwować każde kolejne papierowe dzieci wydane w Polsce. ;)
Śmiało mogę polecić ją wszystkim zainteresowanym, tym, którzy zaczęli tę serię, ale i również fanatykom literatury młodzieżowej. Starsi czytelnicy również mogą po nią sięgnąć, ale przypuszczam, że nie zachwyci Was tak bardzo, jak młodsze grono odbiorców. :)