Księga kłamstw
Teri Terry

"Księga kłamstw" jest thrillerem psychologicznym. Quinn i Piper są bliźniaczkami, jednak nie mają pojęcia o swoim istnieniu. Dopiero tragiczny wypadek doprowadza do ich spotkania. Dowiadują się o tajemniczej klątwie ciążącej na ich rodzinie. Jedna z nich może zdjąć klątwę, drugą włada ciemność. Która jest którą? Co jest prawdą, a co kłamstwem?

Łatwo jest się pogubić w fabule, kiedy nie czyta się uważnie. 

Teri Terry pisze stylem pisania, który przyjemnie się czyta. Powieść jest ciekawa i pełna niespodzianek czy niespodziewanych zwrotów akcji. I zdecydowanie zawiera mnóstwo tajemnic.

Jednak thriller psychologiczny nie jest do końca moim ulubionym gatunkiem, ale uważam, że każdy kto ma ochotę przeczytać tę powieść może to zrobić.

Książka porusza tematy takie jak miłość, dobro, zło, nienawiść, zazdrość i wiele innych. 

Opowieści o bliźniaczkach zawsze mi się podobały i tak jest dalej, w sumie głównie dlatego sięgnęłam po tę powieść. Byłam ciekawa jak została tu przedstawiona więź Quinn i Piper. Jednak ciężko mówić o więzi osób, które praktycznie się nie znają, a wyglądają tak samo.

Został tu również przedstawiony wątek odkrywania świata przez jedną z sióstr. 

Także zainteresowanym polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Każda rodzina skrywa tajemnicę. Jedna większą, druga mniejszą. Jednak prędzej czy później tajemnica wypływa na światło dzienne. Miało być przedpremierowo, wyszło po premierze. Niestety z powodu pomyłki stało się tak, że recenzja pojawiła się później niż planowałem, ale to chyba nie przeszkodzi Wam w zakupieniu pozycji. Prawda? Bliźniaczki zostały rozdzielone zaraz po urodzeniu. Quinn mieszkała z babcią w totalnej izolatce społecznej. Gdzieś głęboko w lesie kryje się chatka, w której mieszkają. Matka dziewczyn opiekuje się Piper wśód ludzi. Ta druga bliźniaczka ma chłopaka Zaka, psa, przyjaciół no i normalną rodzinę. Jedna z nich skrywa ciemność a druga klucz, który może rozwikłać tajemnicę rodziny Blackwood. Zacznę od okładki, czyli czegość co mnie zafascynowało od samego początku. Widzimy na niej dwie dziewczyny. Wyglądają prawie tak samo. Jedyne co je różni, to liczba piegów i jasność oczodołów. No i te oczy... Pod światło robią się jasne i to jest takie... awww. Litery są wypukłe a to pozwala na molestowanie okładki. (Spokojnie, rozmawiałem z prawnikiem, to dozwolone.) Od razu powiem, że przez pierwsze 100/ 140 stron nic specjalnego się nie dzieje. To trochę męczące. Obie bliźniaczki się sprzeczają, są zazdrosne, ale wiedzą, że muszą współpracować, choć robią to niechętnie. Jednak dalsza część jest bohata w akcję i nowinki, które zostały wspomniane w tej pierwszej części. Jedna z nich podobno skrywa ciemność. Dla mnie obie ją skrywają, bo tak naprawdę do końca nie wiadomo, która z nich jest tą złą. Liczy się d z i e d z i c t w o, któym bliźniaczki są obdarowane. Właściwie do końca niewiadomo, które zachowania wynikają z tego daru a które z cech charakteru. Bardzo łatwo wejść w życie Piper, która była wychowywana jak księżniczka. Trudniej jest z Quinn, odrzuconą przez matkę, mieszkającą w chatce z babcią, która często ją karała. Nikt nie chciałby przejść przez to co ona. Rozdziały są napisane z punktu widzenia obu sióstr. Co drugi rozdział poznajemy myśli jednej z nich. Świetny pomysł. Mimo, że mamy dostęp do myśli każdej z nich, pozostaje wiele pytań, które nie mają odpowiedzi. Czytając książkę spinałem się, kiedy w narratorce budził się gniew. Czasami odkładałem książkę na moment, żeby ochłonąć. Zdarzało się, że mama musiała mnie odciągnąć od książki i śmiała się ze mnie, bo wczuwałem się za bardzo... Mam nadzieję, że choć trochę zachęciłem was do przeczytania Księgi kłamstw i pokochania jej tak jak ja. Tajemniczy klimat wciągnął mnie w sumie od początku. Młodzieżowy Thriller. Tego na mojej liście książek przeczytanych jeszcze nie było. Podsumowując Mam znowu kaca ksiązkowego... ostatnio dość często... Cóż, Teri Terry zagościła w pierwszej piątce moich ulubionych autorów i na długo tam pozostanie. Gdybym miał wybrać z którą dziewczyną się przyjaźnić wybrałbym chyba jednak Quinn. Ona bardziej mnie zafascynowała od samego początku, mimo że ona też miała coś za uszami... W mojej ocenie książka zyskuje 9/10 pkt.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dwie. Identyczne jak krople wody. Zdawałoby się, że powinny być ze sobą złączone, jak ogniwa w łańcuchu.

Okazuje się jednak, iż nawet nie wiedzą o swoim istnieniu. Żyją w dwóch zupełnie różnych światach. A to wszystko przez Mroczną tajemnicę ich matki, która wychodzi na jaw na jej pogrzebie, gdy dwie ognisto rude siostry się spotykają.

 

Księga kłamstw to dość wciągająca i intrygująca powieść psychologiczna powieść o bliźniaczkach. Historia jest przedstawiana naprzemiennie z perspektyw Quinn i Piper, a jej finał dość zaskakujący.

 

Moim zdaniem książka jest spoko na dłuższe wieczory do ciepłej herbatki. Jeśli lubicie zagadki, tajemnice i historie o bliźniaczkach to ta opowieść z pewnością przypadnie wam do gustu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mimo iż praktycznie od początku dało się domyślić, która z bliźniaczek będzie tą złą, mimo iż tłumaczenie wołało o pomstę do nieba (lancz?!!!) nie jestem w stanie oceniać "Księgi kłamstw" niepochlebnie. Stworzenie klimatu, oraz aury grozy wyszło autorce mistrzowsko. Fabuła więc pozostaje typowa, ale w nietypowej otoczce zyskuje na wartości. Wyśmienity thriller.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)