Nie bój się
Lisa Gardner

"Krew jest miłością"

Lisie Gardner z pewnością nie brakuje pomysłów na fabułę kolejnych części cyklu z detektyw D.D. Warren, a w „Nie bój się” w moim odczuciu pokazała cały swój kunszt pisarski. Ponownie przykuła mnie do fotela nie pozwalając oderwać się od tej intrygującej i zaskakującej historii, której pełen kształt kreślą trzy wątki.

Głównym jest oczywiście postać mordercy, z jednej strony brutalnego, z drugiej kiczowato romantycznego, pozostawiającego na miejscu zbrodni czerwoną różę i szampana. Co nim kieruje? Dlaczego łączy symbole miłości z zadawanym cierpieniem i śmiercią?

Najciekawszym dla mnie okazał się wątek dwóch sióstr. Tak odmiennych, a jednak związanych więzami krwi. Jedna z nich przebywa w więzieniu, druga jest szanowaną terapeutką bólu cierpiącą na analgezję. Przyznam, że nie spotkałam się wcześniej z tym schorzeniem polegającym na braku możliwości odczuwania bólu i zaskoczyło mnie uświadomienie sobie, jak bardzo jest on potrzebny, by przeżyć, by móc kontrolować swoje ciało.

Oba wspomniane wątki łączy osoba detektyw D.D. Warren, która po urazie, będącym efektem niespodziewanego spotkania z mordercą, próbuje okiełznać ból niepozwalający jej normalnie funkcjonować i pracować. Spotkania, które pozostawiło nie tylko niechciany ból, ale też lukę w pamięci, uniemożliwiającą przypomnienie sobie sprawcy. Czas ucieka, a morderca poluje na kolejną ofiarę.

Jeśli już znacie książki autorki, to z pewnością nie trzeba Was namawiać do sięgnięcia po kolejną część tej genialnej serii. Główna bohaterka zadomowiła się w moim sercu od pierwszego tomu i z podekscytowaniem sięgam po każdy kolejny, by przekonać się czym jeszcze autorka mnie zaskoczy. Bo właśnie niepowtarzalność cechuje każdą z jej książek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sięgając po kolejną odsłonę powieści Lisy Gardner, w której prym wiedzie detektyw D. D. Warren, wiem czego mogę się spodziewać i na co mogę liczyć. I cóż … Po raz kolejny czuję się usatysfakcjonowana, moje oczekiwania zostały zaspokojone z nawiązką …

Tym razem w Bostonie grasuje Różany Zabójca. Psychopata, który przy ciałach swoich ofiar zostawia charakterystyczne symbole, czerwoną różę i szampana. O żeby tego było mało, wycina płaty skóry ofiar i zabiera je ze sobą. Właśnie na miejsce takiej zbrodni dociera Warren i od razu postawiono przed nią nie lada wyzwanie. Kobieta po raz wtóry powraca na miejsce zbrodni, gdzie zostaje zaatakowana przez nieznanego sprawcę i nieźle poturbowana. Przestraszyła się, ale to tylko bardziej utwierdziło ją w przekonaniu, że nie może odpuścić i musi dać z siebie wszystko. Należy się to tym młodym ofiarom seryjnego mordercy. Bo warto dodać, że to nie jedyna zbrodnia w takim stylu. Ale odniesione obrażenia sprawiają, że detektyw nie może powrócić szybko do pracy. I niewiele też pamięta z nocy, w której została zaatakowana. Ale tylko ona może pomóc śledczym. Czy będzie w stanie cokolwiek sobie przypomnieć? A może strach sprawi, że będzie się obawiała o siebie i swoich bliskich i odpuści? Nie może oficjalnie uczestniczyć w dochodzeniu, ale będzie prowadzić prywatne śledztwo w tej sprawie. A gdy okaże się, że to ona jest kolejnym celem sprawcy, nie da za wygraną i nic nie będzie w stanie jej przestraszyć.

A jaką rolę w całej sprawie odegra psychiatra Adeline Glen, której często pacjentką po ostatnich wydarzeniach jest Warren? Siostra Adelaine odsiaduje wieloletni wyrok za morderstwo, a ich ojciec w przeszłości też miał ciemną kartę. Czy upiorna przeszłość tej rodziny ma coś wspólnego z zabójcą? A jak można ocenić dziwne zachowanie pani doktor? Zastanawiające … Musicie wytrwać do samego końca, aby uczestniczyć w finale … Nieoczekiwanym …

Nie bój się to kolejny znakomity i intrygujący thriller Lisy Gardner, gdzie psychologiczne kreacje bohaterów wysuwają się na pierwszy plan. Autorka celnie i wnikliwie kreśli portrety psychologiczne bohaterów, nic nie koloryzująca ani nie upiększając. Wszystko przedstawia takie, jak jest. Obdarte ze złudzeń, suche i szczere. I całość ubiera w efektowną fabułę, pełną nieoczekiwanych zwrotów akcji i nieprzewidywalnych scen. Emocje są na najwyższym poziomie, nawet na chwilę nie są uśpione czy wyłączone. Cały czas tętno spoczynkowe jest podwyższone, a to wszystko przez nią – Lisę Gardner. To ona jest sprawcą całego zamieszania, tak sobie wzięła do serca dopieszczenie postaci detektyw D. D. Warren, że nawet na chwilę nie odpuszcza, nie pozwala na chwilę relaksu i wytchnienia. I to jest znakomite. Jazda bez pasów, krętą i oblodzoną drogą, wijącą się pośród górskich wzniesień. Kto jest w stanie przetrwać takie wrażenia? Chyba tylko najbardziej odporni psychicznie i wytrwali. A kto do nich należy? To się wkrótce okaże …

Jedno jest pewne, tej lektury nie można odpuścić. Reklamować jej nie ma potrzeby. Kto zna twórczość autorki, ten wie, na co może liczyć. Trzeba mieć duże oczekiwania wobec tej powieści, ale tak naprawdę otrzyma się zdecydowanie więcej ...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dwie siostry. Dwa światy. Dwie zbrodnie.

Każde kolejne spotkanie z twórczością Lisy Gardner i detektyw D. D. Warren sprawia mi ogromną przyjemność i niesie olbrzymią czytelniczą satysfakcję. Autorka ma wspaniałą wyobraźnię, wie, jak zainteresować i zatrzymać czytelnika, a swoje historie przedstawia przy pomocy lekkiego pióra i znakomitego stylu. Takie połączenie po prostu musi być gwarancją sukcesu.

Jeszcze do niedawna nie rozumiałam zamiłowania innych czytelników do książkowych serii. Lubiłam opowieści zamknięte w jednym tomie, które pozwalały mi już za chwilę poznać innych bohaterów, nowe wydarzenia i rzeczywistości. Tymczasem , kiedy poznałam bliżej detektyw D. D. Warren, bardzo szybko zmieniłam zdanie. Odważna, bystra i zdeterminowana policjantka przyciągnęła mnie niczym magnes. Próbując dotrzymać jej kroku przy rozwiązywaniu kolejnych spraw, obdarzyłam ją szczerą sympatią, na czas lektury przenosząc się do jej świata i zapominając o własnych sprawach.

Każda następna powieść Gardner jeszcze bardziej zbliża nas do pani detektyw. Jej szczerość i autentyczność, problemy na gruncie zawodowym i prywatnym, upływający czas, który odciska się na jej życiu- te elementy dodają tym powieściom realizmu i pogłębiają nasze przywiązanie do D. D. i jej policyjnej codzienności. Mam wrażenie, że pisarze kryminalni zbyt rzadko pozwalają, by na pierwszy plan wysunęły się kobiety, świadomie lub nie, spychając je w cień. Tymczasem Gardner wierzy w swoją bohaterkę i raz za razem pozwala, by umilała ona czas sympatykom mocnych opowieści.

Gdyby zapytano mnie o polecenie dobrego kryminału lub thrillera, bez wahania wskazałabym ten tytuł. Historia łączy bowiem razem wszystko to, co uwielbiam w podobnych opowieściach. Od pierwszych stron sporo się dzieje, a kolejne rozdziały wypełnione zostały tajemnicami i emocjami. Choć w opowieści tej zbrodnia zajmuje odpowiednie sobie miejsce, a rozlew krwi również ma się dobrze, to tym razem Gardner zaskoczyła mnie mocnym naciskiem na psychologię. Głębiej niż zazwyczaj sięgnęła do umysłu bohaterów, bardziej skupiając się na ich uczuciach i motywacjach. Takie podejście zrobiło na mnie ogromne wrażenie i sprawiło, że całość nabrała jeszcze wyraźniejszego charakteru.

Autorka przyzwyczaiła mnie do tego, że zawsze stawia sobie poprzeczkę bardzo wysoko. I tym razem także spisała się na medal oferując intrygującą i niebanalną kryminalną historię. Zawiła i skomplikowana fabuła, psychologiczne tło, trudna przeszłość, rodzinne więzi, mocne charaktery i nutka okropności. Czy można chcieć czegoś więcej? Cieszyłam się tą opowieścią na każdym jej etapie. Szukałam winnych, rozgrzeszałam innych, próbowałam poznać wszystkie odpowiedzi i samodzielnie rozwiązać zagadkę. Na czas lektury stałam się detektywem amatorem, walcząc nie tylko z książkowymi upiorami, ale także ze sobą.

„Nie bój się” to kolejny fantastyczny tytuł w dorobku Gardner. Mogłabym zachwalać tę powieść jeszcze długo. Nie chcę jednak przy tej okazji zbyt wiele Wam zdradzić. Przekonajcie się na własnej skórze, co kryje się w książkach tej autorki. Pozwólcie się zaskoczyć. Ani przez chwilę nie pożałujecie.  

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Recenzja „Nie bój się”
„-Spójrzmy na to z innej strony. Nasz zabójca nie tylko wszedł niepostrzeżenie do domu ofiary, ale również opuścił go w taki sam sposób. Tylko że wychodząc, powinien wyglądać na sponiewieranego, a nawet ociekać krwią po całej rzezi. Więc jak zdołał to ukryć?”
„Nie bój się” to powieść wydana w 2022r. i jest kolejną, już siódmą, książką z serii o Detektyw D.D. Warren. Powieść napisana została przez Lisę Gardner. Autorka jest znaną amerykańska pisarką, której powieści często trafiają do ścisłej czołówki „New York Timesa”. W Polsce książki Lisy Gardner takie jak np. „Zaginiona”, również zostały dobrze przyjęte. Ostatnio została wydana powieść „Nie bój się”.
Detektyw D.D. Warren udaje się na brutalne miejsce ostatniej zbrodni seryjnego mordercy, niestety kobieta nie powinna iść sama. Gdy ogląda dom zostaje zaatakowana i zepchnięta ze schodów. Niestety w skutek wypadku detektyw doznaje poważnych obrażeń oraz traci pamięć. Na nieszczęście może być jedyna osobą która widziała mordercę. Śledztwo staje w miejscu, a detektyw dochodzi do siebie. Po sześciu miesiącach zdarza się kolejna krwawa zbrodnia. Ofiara została obdarta ze skóry a obok ciała przestępca zostawił butelkę szampana i czerwoną różę, śledczy są pewni że ich seryjny morderca powrócił. Teraz D.D Warren musi dać z siebie wszystko, bo mimo iż jest wykluczona ze śledztwa, możliwym jest, że to właśnie ją obrał sobie na kolejną ofiarę morderca.
To nie pierwsza książka Lisy Gardner która trafiła w moje ręce i jestem nią równie zachwycona jak poprzednimi. Napięcie jakie autorka wprowadza do książki utrzymuje czytelnika w napięciu aż do samego końca. Zawsze z uwielbieniem czytam tą serie, gdyż wiem że historia jaką obdarowuje nas pisarka wprowadza niewiadomą, która do prawie samego końca zostaje tajemnicą, a to sprawia że powieści nie chce się odłożyć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie bój się…

 

W Bostonie grasuje psychopatyczny morderca, który obok ciał ofiar zostawia czerwoną różę i butelkę szampana. Gdy detektyw Warren bada miejsce zbrodni ktoś zrzuca ją ze schodów w wyniku czego traci pamięć, a być może to właśnie wtedy widziała twarz mordercy… Gdyby tego było mało to seryjny morderca wziął sobie za główny cel swojego planu samą panią detektyw…

 

Po książki Gardner mogę sięgać w ciemno, a do serii o D.D. Warren w nowej odsłonie wracam bardzo chętnie. 

„Nie bój się” to kolejny świetny thriller na koncie autorki, który wciąga czytelnika w wir wydarzeń. Jak zawsze śledztwo przeprowadzone jest bardzo rzeczowo i świetnie opisane. Autorka swoje książki opiera na bardzo dobrym researchu, dzięki czemu za każdym razem jest w stanie zaskoczyć czytelnika czymś zupełnie nowym. Zycie prywatne Warren przeplata się ze śledztwem w sprawie psychopaty, które poluje na naszą detektyw i inne kobiety z Bostonu. Od samego początku czuć napiętą atmosferę i gęsty klimat. Autorka nie szczędzi dość szczegółowych opisów zbrodni co działa w tej serii zdecydowanie na plus. Obok ważnego śledztwa porusza także wątki zmuszające czytelnika do refleksji i zastanowienia się co jest ważne i co tak naprawdę ma wpływ na nasze życie. 

Jeżeli chodzi o bohaterów to jak zawsze mamy do czynienia z silnymi i odważnymi postaciami. Kobiety wykazują się niezwykłą determinacją i swego rodzaju egoizmem. Są to postacie takie jak lubię - z krwi i kości. 

 

„Nie bój się” to bardzo dobry thriller po który warto sięgnąć. Zresztą tak jak i po całą serię o D.D. Warren. Zapewne jeżeli większość z Was sięgnie po pierwszy tom z serii to będzie chciało jak najszybciej przeczytać resztę. Książkę oczywiście jak najbardziej polecam! 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ponownie mamy podział narracji - raz narrator wszechwiedzący, raz narratorką jest kobieta, która ma bardzo rzadką mutację genu i nie odczuwa bólu, dodatkowo jest także terapeutką D.D., która uległa poważnemu "wypadkowi" na miejscu zbrodni. No i jakby tego było mało - prawie w połowie książki pojawia się kolejny narrator - Różany Zabójca (jak został ochrzczony przez media). Jak zawsze trochę wybija to z rytmu, ale Gardner jest na tyle dobrą pisarką, że nie odczuwam jakiegoś wybitnego dyskomfortu. Tak jak wspomniałam, D.D. odwiedza późną porą miejsce niedawnego morderstwa młodej kobiety. Ma wrażenie, że nie jest sama i ostatecznie ktoś zrzuca ją ze schodów, a ona sama spadając, strzela na oślep ze swojej służbowej broni. Po kilku tygodniach ciągle nie pamięta, co się wydarzyło i dlaczego w ogóle udała się do tego domu. Jakby tego było mało jest na zwolnieniu lekarskim i bardziej przypomina kalekę, niż policjantkę z wydziału zabójstw. Spadając, doznała poważnych urazów szyi i ramienia. Jak o tym czytałam, aż sama skrzywiłam się z bólu. Pojawia się kolejna ofiara i jak można się spodziewać, D.D. nie potrafi usiedzieć na miejscu i próbuje wkręcić się w śledztwo, oczywiście nieoficjalnie, bo szef w życiu nie zgodziłby się na takie ryzyko. Wraz z mężem Alexem, który czasami służy policji swoją wiedzą na temat śladów krwi, odwiedza drugie miejsce zbrodni i starają się wymyślić możliwy scenariusz. Są zaskoczeni odkryciami i zaczynają zastanawiać się, czy morderca nie jest powiązany np. z zakładem pogrzebowym, bo skoro preferuje przebywanie z martwą (a nie ciągle żywą) ofiarą, raczej jest przyzwyczajony do widoku nieboszczyków. Sprawa nabiera kolorów, gdy pani sierżant dostaje... prezent od mordercy - zostawił szampana i wiadomość z życzeniami powrotu do zdrowia. Jednocześnie policja znajduje powiązania między Różanym Zabójcą a mordercą sprzed lat, który całkiem (nie)przypadkiem okazuje się biologicznym ojcem doktor Glen, która jak wcześniej wspomniałam jest terapeutką Warren. Policja wyraża chęć rozmowy z siostrą "nieczułej na ból" psychiatry, która w ramach powiedzenia "niedaleko pada jabłko od jabłoni" również jest morderczynią (dodatkowo najmłodszą przestępczynią, która została sądzona jak dorosły człowiek). Liczą na to, że kobieta pomoże poznać im tożsamość mordercy. Książka jak zawsze fenomenalna. Bardzo podoba mi się pomysł z morderczą rodzinką. W sumie cała trójka była niezłymi dewiantami - ojciec seryjny morderca, który lubował się w wycinaniu pasów skóry swoim ofiarom; starsza córka w wieku 14 lat zabiła swoją pierwszą ofiarę (bo przecież krew jest miłością!), a już w więzieniu dopuściła się kolejnych trzech zabójstw; no i młodsza siostrzyczka, która teoretycznie wiodła szczęśliwe życie pod opieką troskliwego, przybranego ojca, która walczyła ze swoja nienaturalną odpornością na ból i która także w pewien sposób czuła zew krwi (no bo kto normalny wycina kawałeczki skóry swoim... jednorazowym przygodom nocnym?). Miło czasem poczytać o superbohaterach, którzy, jak się czasem okazuje, nie są jednak ze stali. D.D. Warren, która zawsze uchodziła za niezniszczalną maszynkę do wykrywania zbrodni i pakowania złych ludzi do więzień, tym razem walczy ze swoim ciałem, które ją zawiodło. Widzimy tutaj wewnętrzne rozdarcie i ból. Kobieta wie, że całym jej życiem jest łapanie morderców; wie, że musi być w pełni sprawna, aby móc pracować. Tylko jak przechodzić proces rekonwalescencji, gdy każdy ruch sprawia niewyobrażalny ból? Dodatkowo świadomość, że nie może nawet przytulić swojego dziecka, czy objąć męża, działa na nią destrukcyjnie. Fajnie... bo czasem niezniszczalni bohaterowie są tak samo realni i prawdziwi, jak... świat wykreowany w Harrym Potterze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Może i zabrzmi to dość osobliwie, ale w najnowszym thrillerze Gardner, w którym główny wątek to zagadka kryminalna, zdecydowanie bardziej zainteresowała mnie biografia intrygującej pani terapeutki i jest osobliwej siostry. Pierwsza z nich nie odczuwa żadnego bólu - pod prysznic wchodzi ze specjalnym termometrem, który podpowiada jej, czy przez przypadek nie kąpie się we wrzątku, a pewnego dnia, kiedy przekręciła sobie nogę i zmaltretowała kilka stawów, niczego nie poczuła. Z kolei jej siostra intryguje szaloną inteligencją i umiejętnością dostrzegania najmniejszych szczegółów, dzięki którym potrafi stworzyć portret psychologiczny postaci w kilka sekund. Inni bohaterowie nie umywają się do tej interesującej dwójki, chociaż również zostali wykreowani bardo realistycznie z myślą o detalach. Równie intrygujące było dochodzenie pani terapeutki, która starała się zbadać na ile mordercze geny mają wpływ na nasze zachowanie. Przy okazji mogliśmy wejść w jej umysł odkrywając najmroczniejsze zakamarki jej umysłu, będąc świadkiem niebywałego talentu Gardner w kreowaniu portretów psychologicznych. Autorka po mistrzowsku odmalowuje panujące relacje pomiędzy nią, a jej siostrą morderczynią. W pewien sposób jest to dość wzruszająca relacja dwóch osób, które życie doświadczyło w niespotykany sposób. Zdecydowanie ta amerykańska pisarka to osoba bardzo dobrze znająca ludzką psychologię i naszą naturę. Całość: http://recenzjeoptymisty.blogspot.com/2015/08/twoj-strach-tylko-cie-pograzy.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z moich ulubionych zagranicznych autorek Lisa Gardner i tym razem mnie nie zawiodła. W jej najnowszym dziele "Nie bój się" tyle się dzieje, że aż nie mogłam spokojnie usiedzieć. Bałam się o naszą cudowną bohaterkę D.D. Warren. Jej życie po raz kolejny było zagrożone. Do końca książki nie byłam pewna czy wyjdzie z tego żywa. Pewien morderca wrócił na miejsce zbrodni, w którym nasza D.D. prowadziła czynności. Tak ją załatwił, że cały czas ma problemy z bólem. W jego złagodzeniu pomagam jej pewna pani psychiatra Adeline Glen. Kim jest Adeline Glen? Poznając jej historię, byłam przerażona. Dziewczyna urodziła się ze straszną chorobą. Na skutek mutacji genu SCN9A nie odczuwa bólu. Nie wie kiedy ma gorączkę. Co chwilę musi sprawdzać swój stan zdrowia oraz czy nie doznała jakichś urazów. Ma o trzy lata starszą siostrę Shanę, która w wieku czternastu lat dokonała pierwszego zabójstwa na 12-letnim chłopcu. Trafiła za to za kratki. Prawdopodobnie nigdy nie wyjdzie na wolność, ponieważ w więzieniu zabiła kolejne trzy osoby. Ich biologiczny ojciec to seryjny morderca Harry Day. Na szczęście już nie żyje. Czy to dzięki swojej rodzinie Adeline postanowiła zostać psychiatrą? Dodam, że ta bohaterka również nie jest idealna. Czy zachowanie biologicznego ojca miało wpływ na zachowanie jego córek? Przekonajcie się o tym czytając siódmy tom rewelacyjnej serii z detektyw D.D. Warren "Nie bój się". W Bostonie grasuje seryjny morderca nazwany "Różanym Zabójcą". Co robi? Poluje na piękne i młode dziewczyny. Oskórowuje je i zostawia przy ich ciałach różę i szampana. Kim jest ten psychopata? Czy to może jest naśladowca Harrego Daya? Komu zależy, żeby świat o nim usłyszał? Detektyw sierżant D.D. Warren będzie miała ręce pełne roboty. Nie dość, że musi zmagać się z potwornym bólem, dzięki któremu boi się przytulić własnego synka to jeszcze musi być bardzo ostrożna. Seryjny morderca jest bliżej niż myśli i niestety poluje na nią. Już raz przez przypadek udało mu się ją dopaść. Kolejnego z nim spotkania nie będzie w stanie przeżyć. Czy w tym tomie D.D. Warren straci życie? Pozostawiam was z pytaniem, czy jej psychiatra Adeline Glen chce pomóc, czy zaszkodzić D.D.? Lisa Gardner stworzyła kolejne wspaniałe dzieło, które po raz kolejny mnie zaskoczyło. Ani przez sekundę nie byłam w stanie się nudzić. Autorka w idealny sposób o to zadbała. Tym razem fabuła jest nieziemska. Mieliśmy seryjnego mordercę, a teraz mamy jego naśladowcę. Czy trafnie wytypujecie psychopatycznego mordercę? Czy Różany Zabójca poniesie konsekwencje swoich czynów? Bardzo bałam się o moją ulubioną bohaterkę. Nie mogłam patrzeć, jak męczy się ze swoim bólem. Miałam nadzieję, że psychiatra pomoże jej go poskromić. Doskonała akcja, ciekawa fabuła i jak zwykle dobrze przedstawione dwie bohaterki sprawiły, że tę powieść czytałam dosłownie jednym tchem. Jeżeli jeszcze nie znacie naszej bohaterki D.D. Warren, to koniecznie musicie ją poznać. Nie musicie czytać poprzednich tomów, żeby zrozumieć ten, ale radzę wam je nadrobić. Bardzo dobre thrillery. Z całego serca polecam "Nie bój się" mommy_and_books.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)