Ladacznica
Emma Donoghue

Świetna książka, kolejna wyśmienita powieść tej autorki. Godna uwagi, polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

XVIII wieczna Anglia kojarzy mi się z przepychem dworskiego życia, pojedynkami o honor i balami, na które zjeżdżała się cała śmietanka towarzyska z całego kraju. Niestety to także brud, głód i nędza niższych warstw społecznych. Trzynastoletnia Mary Saunders pochodząca z ubogiej rodziny pragnie dla siebie bogatego, wystawnego życia tak różnego od pełnego wyrzeczeń, skromnego i naznaczonego trudami życia jej matki - z zawodu szwaczki. Zachodząc w ciążę, zostaje brutalnie wyrzucona z domu i zapewne skazana na niechybną śmierć, gdyby nie pomoc młodej prostytutki Doll. Wtedy to wkracza w świat, który okaże się dla niej zgubą. Wstrząs jaki przeżyłam po przeczytaniu tej książki uświadomił mi, że dziecięca prostytucja nie wzięła się z powietrza i gdzieś musiała mieć swój początek. Młoda dziewczyna, ba dziecko wkraczające w brutalny świat prostytucji nie ma pojęcia jak ta profesja wpłynie i na nią i na jej psychikę. I to właśnie będzie rzutować na jej dalsze wybory a nawet postrzeganie samej siebie. Dla mnie osobiście książkę czytało się ciężko i ze względu na tematykę i słownictwo. Zdecydowanie dla osób, które lubują się w powieściach historyczno-psychologicznych.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Witajcie, mam nadzieję, że wielu z Was cieszy się perspektywą długiego wolnego i będzie mogła odpocząć - a właściwie już odpoczywa od codziennych obowiązków. Ja miałam okazję nieco nadrobić zaległości towarzyskie oraz doczytać Ladacznicę Emmy Donoghue. Jest to historia Mary Saunders - córki biednej szwaczki. Fabuła umieszczona jest w Londynie oraz Monmouth - w XVIII-wiecznej Anglii. Główna bohaterka pragnie pięknych ubrań i wystawnego życia, zupełnie tak jak ludzie z jej klasy łakną jedzenia i ciepła. Kiedy Mary zachodzi w ciąże jej matka wyrzuca ją z domu na ulicę, bez żadnych środków na przeżycie. Dziewczyna niemalże umiera na ulicach Londynu; jednak z opresji ratuje ją Doll - prostytutka, z którą Mary zaczyna swobodnie przemierzać Londyn, ubrana w wyzywające i krzykliwe stroje oraz z wyzywającym makijażem. Tak jak Doll zaczyna sprzedawać swoje ciało mężczyznom. W obliczu długów i gróźb, ucieka do Monmouth, które jest rodzinnym miastem jej matki i tam usiłuje rozpocząć nowe życie jako służąca w domu pani Jones. Jednakże Mary niebawem odkrywa, że nie jest w stanie uciec od swojej przeszłości i tego jak wiele są w stanie zapłacić za jej usługi nawet ci, których pozycja w społeczeństwie nie pozwala ina dokonywanie określonych czynów. Ladacznica jest obrazem mentalności i sposobu myślenia ówczesnych ludzi, którzy mimo tego, że nie są źli, to często są zgorzkniali oraz przesiąknięci nienawiścią, żalem, uprzedzeniami i hipokryzją. Każdy musi znać swoje miejsce w społeczeństwie - w innym wypadku lepiej postawieni/urodzeni w brutalny sposób będą przypomnieć im o swojej pozycji. Jednak Mary nie poddaje się i wciąż wierzy, że zarówno prostytucja, jak i służba u Jonesów są tylko sytuacją przejściową, która niebawem się zmieni na lepsze. Młoda dziewczyna usiłuje odnaleźć się w brutalnej rzeczywistości, w której tak na prawdę nikt nie próbuje jej zrozumieć. Pozostawiona sama sobie, w obliczu uprzedzeń, zaściankowości oraz zbiegu różnych wydarzeń dociera do granic swojej wytrzymałości, które w końcu pękają i popychają ją do czynów definitywnie decydujących o jej losie. Ladacznica to dramatyczna i niezwykła powieść o poszukiwaniu, walce, osamotnieniu, marzeniach i nadziei na to, że sami jesteśmy kowalami swojego losu. Próżno doszukiwać się tu dosadnych opisów scen seksu, jednakże jeżeli jesteście purytańscy nawet te subtelne opisy mogą Was oburzyć lub zawstydzić. Poza tym trzeba przyznać, że okładka zwraca uwagi to zapewne głównie męskiej części czytelników i już dużo daje do myślenia. Podsumowując - Emma Donoghue oddaje nam w ręce powieść, która nie tylko przedstawia nam mentalność ludzi tamtej epoki, ale snuje przed czytelnikiem opowieść, która skłania do refleksji i pozwala nam docenić nie tylko to co mamy, ale również to w jakich czasach żyjemy. Myślę, że wielu z Was znajdzie w tej książce coś dla siebie i nie pożałuje, że po nią sięgnęło.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przystępując do lektury tej powieści nie do końca byłem pewien, czego mogę się po niej spodziewać. Czy kolejnego obyczajowego romansu, osadzonego w realiach XVIII - wiecznego Londynu, czy może czegoś na wzór kontrowersyjnej i przepełnionej erotyką "Pamiętników Fanny Hill", czy też całkiem zupełnie innego? Cóż, po lekturze chyba jednak skłonię się, do tej trzeciej kategorii. Powieść opowiada historię młodej dziewczyny - Mary Saunders, która zostaje wypędzona z rodzinnego domu, gdy matka dowiaduje że jest ona w ciąży. Tułając się po ulicach Londynu, bliska śmierci na wskutek głodu i przemęczenia, zostaje odratowana przez prostytutkę Doll, która od tej chwil staje się jej mentorką wprowadzająca dziewczynę w tajniki zawodu..Po kilku latach pracy na ulicy, los rzuca dziewczynę do rodzinnej wsi, gdzie ma szanse na rozpoczęcie nowego, uczciwego życia. Jednak dawne życie nie daje o sobie zapomnieć, zmuszając zmierzyć się zarówno z zawiścią innych ludzi jak i własnymi demonami drzemiącymi gdzieś głęboko w duszy.. "Ladacznica" to mądra opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca w życiu i walczeniu o to coś, co nazywamy szczęściem. To również opowieść o drodze do jego uzyskania, a właściwie o tym, czy każda droga, która pozwala Być Nam szczęśliwym, jest dopuszczalna? Wreszcie jest to historia o ludziach, którzy kryją swoje drugie, mroczne oblicze, niezależnie od tego gdzie i w jakich czasach żyją. Dla mnie jest również piękna opowieść o życiu XVIII Londynu, przepełniona licznymi szczegółami i niezwykle barwnymi opisami. Ten świat, choć brudny, smutny i pozbawiony nadziei, ma w sobie coś tak bardzo hipnotyzującego, że chce się go chłonąc i chłonąć coraz to bardziej. Książka ta urzeka czytelnika, daje mu wspaniałą opowieść o życiu i jego licznych trudnych chwilach, Jest napisana z wielką mądrością i dbałością o szczegóły, za co należą się szczególne słowa uznania jej autorce.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Ladacznica" to dramat historyczny, który z pewnością Wami wstrząśnie, zaskoczy Was i wywoła niemałe emocje, które pozostaną na długo po zamknięciu książki. Próżność czy zbytnia ambicja? Miłość czy nienawiść? Naiwność czy wyrachowanie? Co było przyczyną a co skutkiem tragicznego losu Mary? Polecam serdecznie miłośnikom powieści psychologicznych oraz książek, których akcja rozgrywa się w XVIII wieku. Mimo, że nie jest to lekka pozycja, warto dać jej szansę. Pozdrawiam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Ladacznica" to utwór obok, którego nie przejdziesz obojętnie. Opisywane wydarzenia oparte są na faktach, ale czytając książkę czytelnik zastanawia czy tak naprawdę wyglądało życie w XVIII-wiecznej Anglii. Autorka niezwykle barwnie i - co najważniejsze - realistycznie opisała zasady rządzące tamtejszym światem, a w szczególności środowiskiem prostytutek. Widzimy jak Mary zmienia swój światopogląd, jak zaczyna postrzegać samą siebie, ale także innych ludzi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kiedy zobaczyłem że autorka "Pokoju" napisała kolejną powieść, wiedziałem że muszę ją przeczytać. Mimo kontrowersyjnego tytułu, okładki i tego, że akcja dzieje się kila wieków wstecz czułem, że nie będzie to czas stracony. Wręcz przeciwnie. Byłem pewien że Emma Donoghue mnie zaskoczy, ale nie przypuszczałem, że do tego stopnia. Cofamy się do XVIII wieku i Anglii. Poznajemy Mary, skromną dziewczynkę, która żyje w bardzo biednej rodzinie. Dziewczynka poznaje lepszy świat, co jest dla niej zgubne. Oddaje się obleśnemu typowi za wstążkę. Pragnie pięknych strojów, pragnie bycia zauważoną i zmienić coś w swoim szarym życiu. Strata dziewictwa niestety pokrywa się z zajściem w ciąże. W efekcie Mary ląduje na ulicy, gdzie życie ratuje jej prostytutka Doll. Mała Mary nie ma wyjścia. Wchodzi do zawodu najstarszego na świecie. A wszystko z miłości do kolorowych strojów. Pisarka po raz kolejny wstrząsnęła mną na wielu płaszczyznach. nie znoszę wręcz erotyków i ich nie czytam. Ale dla Donoghue zrobiłem wyjątek. To była bardzo dobra decyzja. Przez kilka dni dryfowałem na morzu ludzkich namiętności, emocji przelewających się z każdej strony książki. Autorka ma rzadki dar jakim jest wręcz hipnotyczne przyciąganie do tworzonych przez nią postaci. Mistrzowsko wykreowała świat, miejsca, czas i ludzi. Udało jej się stworzyć to, co potrzebne jest w dobrej powieści - książka żyje własnym życiem. Widziałem Mary leżącą w błocie, widziałem jej strach, śmiech i zmiany emocjonalne. W jednej chwili jej współczułem, aby za chwilę nią gardzić. Obserwowałem, jak z grzecznej dziewczynki staje się bezwzględną panienką lekkich obyczajów, a potem śledziłem jej ucieczkę do Monmouth gdzie podaje się za kogoś kim nie jest. Sama powieść jest tak naprawdę o każdym z nas. O naszych słabościach, o naszych marzeniach dotyczących tęsknoty za lepszym życiem i walce dobra i zła, która toczymy każdego dnia. Autorce udało się przechwycić mądrości życiowe i uniwersalizm zachowania, który się nie zmienia, mimo upływu wieków i rozwoju technologii. Człowiek był zwierzęciem i jest nim nadal. Niezależnie od maski, jaką przywdziewa. Czy zawsze można rozpocząć życie od nowa i odciąć kupony przeszłości. Czy Mary się to udaje? Jaki wpływ przeszłość życia ma na teraźniejszość? Kolejna pisarka, która mnie uwodzi słowem i swoim wielkim talentem. Pięknie pokazane studium psychologiczne kobiety, uwypuklone jej cechy osobowości i zaburzenia emocjonalne. Książka z tych, których się nie zapomina ze względu na treść, oraz ze względu na przesłanie. Genialnie dopracowane sceny i dialogi. Czekam na kolejne powieści Emmy Donoghue. Książka warta przeczytania, ale ze względu na tematykę raczej przez dorosłych czytelników.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wydarzenia z "Ladacznicy" mają miejsce w Anglii w XVIII wieku. Mary jest młodą dziewczyną, która dopiero zaczyna dojrzewać. Marzy o bogactwie, sławie, kolorach i pięknych sukniach. Pragnie posiadać choć jedną barwną rzecz - czerwoną wstążkę. Kiedy udaje jej się zdobyć pieniądze, sprzedawca pragnie czegoś więcej. Pozbawia dziewczynę cnoty, a w konsekwencji spycha ją na margines społeczeństwa. Z rynsztoku ratuje ją prostytutka i szybko staje się wzorem do naśladowania dla Mary. Kiedy w końcu dziewczyna decyduje się uciec od tego życia, okazuje się to nie być aż takie łatwe, jak to sobie wyobrażała.

Wiele wydarzeń tu przedstawionych miało miejsce naprawdę, sama bohaterka, Mary Saunders, jest postacią historyczną. Powieść wprawiła mnie w zdumienie. Żywy opis miejsc i postaci pozwala na głębsze poznanie bohaterki. Kim jest Mary Saunders i czy naprawdę można ją lubić lub nienawidzić? Mi głównie towarzyszyło pewnego rodzaju współczucie. I choć niepopieram większości podjętych przez nią decyzji, to wiele z nich potrafię zrozumieć w kontekście przebiegu jej życia. Powaga i zabawa, okrucieństwo i delikatność, to wszystko jest zawarte na kartach tej powieści, po którą zdecydowanie trzeba sięgnąć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)