Królowa ruin
Tracy E. Banghart

Świat fantasy ma swoje prawa, w dodatku działa na wyobraźnię.
Po lekturze 1 tomu, która pozostawiła duży niedosyt i ciekawość jak
dalej potoczą się zagmatwane losy sióstr, zaczęłam czytać 2 tom,
który przepełniony jest wieloma scenami walki o własne dobro, życie
oraz lepszy byt dla całej Viridii.

"Jedyne, czego pragnie Nomi, to po raz ostatni ujrzeć swą siostrę
Serinę – więźniarkę na Górze Zniszczenia. Gdy dociera do wyspy, ku
swemu zaskoczeniu spotyka nie pokonane kobiety, lecz zbuntowane, silne
rewolucjonistki pod wodzą uległej niegdyś Seriny. Siostry rozdzielają
się ponownie – tym razem dobrowolnie – każda z nich musi podążyć
własną ścieżką, by zburzyć istniejący porządek i zbudować nowy,
lepszy świat. Gra toczy się o najwyższą stawkę."

Na Górze Zniszczenia doszło do buntu kobiet, gdzie Serina, kiedyś
spokojna dziewczyna, wychowywana na Grację, poprzez bolesne przeżycia,
nabiera siły i staje na czele grupy kobiet, które pragną powrócić do
domu, chcą być szanowane, kochane, po prostu chcą prowadzić zwykłe
życie, którego ich pozbawiono, gdy wysłano ich w to niebezpieczne
miejsce. Czy to im się uda, czy spełnią swoje marzenia? Czy obejdzie
się już bez ofiar w ludziach?
Oj, dużo zła jeszcze ujrzy światło dzienne, dużo krwawych zmagań i
walk na śmierć i życie z żołnierzami, wysłanymi przez nowego
Naczelnika, Asę, czeka te walczące o lepszy byt kobiety.
Każda strona książki zaskoczy nas czymś nowym, jakimś nowym pomysłem,
strategią działania, chwilą zmartwienia, smutku, żałoby i wielką
siłą oraz rodzącym się uczuciem między Seriną i Valem oraz między
Nomi i Malachim.
Kto będzie władał nową Viridią? Czy dobro zwycięży? Komu można
zaufać w tym niepewnym czasie? Czy Serina i Nomi odnajdą swoje
szczęście? Czy nowy władca oraz królowa zbudują nowe trwałe
szczęście dla swych poddanych? Czy ludzie im zaufają?
Te i wiele innych pytań będzie krążyć po głowie czytelnika, gdy
będzie w tą historię wnikał, nieraz złapie się za głowę, że tyle
cierpienia może przysporzyć drugiemu człowiekowi człowiek.
Tak mało liczy się miłość braterska, gdy w grę wchodzi władza ... Z
drugiej strony jak silna potrafi być miłość siostrzana, która przetrwa
niejedno.
Biało czarne spojrzenie na relacje międzyludzkie z wieloma odcieniami, bo
przecież życie ma wiele barw i warto zrobić wszystko by to co dobre,
nigdy nie straciło swej intensywności ...
Książkę cechuje wartka akcja, gdzie dobro walczy ze złem, gdzie
człowiek poznaje swoje złe i mocne strony, a to wszystko sprzyja szybkiej
i pasjonującej lekturze.
Polecam, naprawdę warto przeczytać, zastanowić się trochę nad sensem
życia, nad pewnym postrzeganiem sytuacji kobiet i docenieniem dobra,
które nas otacza, z dala od wojen, o obawę o życie.
"KRÓLOWA RUIN" - tytuł w pełni adekwatny do przedstawionej
historii, oby z tych ruin powstała nowa silna kraina. Przydałby się
jeszcze jeden tom, choć wystarczy wyobraźnia i chyba taki zamiar miała
autorka, bo skończyła historię w momencie, której zakończenie
pozostaje znakiem zapytania, choć jest duże prawdopodobieństwo, że Nomi
i Malachi zrobią wszystko co najlepsze dla swojego kraju, ale ...

„Królowa ruin” jest drugą częścią „Gracji i furii”. Jest to niesamowita kontynuacja pierwszej części powieści Tracy Banghart. Jestem po prostu zachwycona.
Jedyne, czego pragnie Nomi, to po raz ostatni ujrzeć Serinę, która została zesłana na Górę Zniszczenia i jest tam więźniarką. Gdy dociera do wyspy jest bardzo zaskoczona spotykając swoją siostrę, nie jako pokonaną, zawsze uległą i pokorną kobietę, lecz zbuntowaną, silną rewulocjonistkę pod wodzą właśnie Seriny. Tym razem dobrowolnie siostry się rozdzielają. Każda z nich musi podążyć własną ścieżką, by zbudować nowy, lepszy świat.
Czy Serina i Nomi osiągną wreszcie wymarzoną wolność? Czy uda im się wywalczyć nowy, lepszy świat? Czy Malachi przeżyje zamach swojego brata? Czy Dziedzic wybaczy Nomi? Czy dzięki Serinie więźniarkom uda się uciec z Góry Zniszczenia?
Tracy Banghart pisze przyjemnym stylem pisania, który pokochałam już w pierwszej części wspaniałej powieści autorki.
Powieść opowiada o kobietach, które postanawiają zmienić swój los. Nie chcą podporządkowywać się mężczyzną. Pragną wolności i swobody. Niektóre chcą walczyć o swoje prawa. Łączy ich wspólny cel. Pragną czegoś, czego nie powinno im się zabraniać, czegoś do czego powinny mieć prawo i mają zamiar to osiągnąć.
Powieść należy do gatunku fantasy z nutką wątku romantycznego.
W powieści podobał mi się całokształt. Nie tylko cudownie wykreowani bohaterowie i świetnie napisana książka, ale również okładka powieści. Nie mam niczego, co mogłabym zarzucić tej książce. Polecam ją każdemu.
Myślę, że powieść spodoba się każdemu miłośnikowi fantasy.
Kobiety zostały tu przedstawione jako silne osoby, które mają zamiar przeciwstawić się prawom panującym w swoim kraju.
Powieść została podzielona na rozdziały, które zostały odpowiednio nazwane imionami głównych bohaterek. Książka zawiera tylko trzysta siedem stron, więc szybko ją pochłonęłam.
Powieść jest ekscytująca i wciągająca. Pełna niespodziewanych zwrotów akcji. Opowiada również o tym, jak silna potrafi być miłość między rodzeństwem i rodzicami, którzy są w stanie zrobić wszystko dla swoich dzieci.
Powieść Tracy Banghart całkowicie mną zawładnęła. Jestem oczarowana każdą stroną, każdym słowem zawartym w tej cudownej książce.
Wszystkie wątki akcji idealnie się ze sobą łączą. Wszystko jest idealnie dopracowane. Naprawdę nie widzę tu, ani jednej rzeczy do której można się przyczepić.
Powieść wywołała we mnie również lawinę emocji. Cała akcja działa się w szybkim tempie. Nie było, ani chwili na nudę.