Kraina snów
Luanne Rice

Oj długo ta książka czekała abym się za nią zabrała…, a szybko okazała się kolejną bardzo dobrą powieścią, do jakich przyzwyczaiła nas Luanne Rice.

Daisy jest projektantką wyjątkowej biżuterii i mieszka w Connecticut wraz ze swoją nastoletnią córką Sage. Przed kilkunastu laty miała szczęśliwą rodzinę, kochającego męża Jamesa i dwoje uroczych bliźniaków – wspomnianą już Sage i syna Jake’a. Mieszkała na ranczu w Wyoming w otoczeniu dzikiej przyrody i pasma górskiego Wind River. Tam pewnego dnia znika bez śladu jej ukochany, czteroletni synek. Poszukiwania nie przynoszą rezultatu, a zrozpaczona Daisy ucieka wraz z córeczką w swoje rodzinne strony zostawiając Jamesa, wspólny dom i życie jakie dotąd prowadzili.

Po trzynastu latach Sage postanawia przenieść się do ojca, za którym nie przestaje tęsknić. Nieporozumienia z matką powodują, że w trudnym momencie swojego życia decyduje się opuścić Connecticut i odszukać ojca na ranczu w Wyoming.

Co skłoniło Sage do ucieczki?

Przerażona Daisy odkrywa, że Sage wybrała się w podróż na południe i prawdopodobnie kieruje się do Wyoming. Ta trudna sytuacja uświadamia jej błędy wychowawcze, jakie popełniła  przez ostatnie trzynaście lat. Kobieta odrzuca wszelkie uprzedzenia i postanawia wyjechać na ranczo mając nadzieję, że tam spotka się z córką.

Przyjazd na ranczo powoduje, że wracają wspomnienia i należy wreszcie stawić czoła przeszłości...

Jak ułożą się stosunki Daisy z Jamesem? Czy Sage uda się odnaleźć ranczo i rodzinny dom? Co spotka dziewczynę w drodze? Jakie jeszcze niespodzianki czekają bohaterów?

„Kraina snów” to piękna opowieść o miłości, która zwycięża wszystko i o nadziei, która umiera ostatnia. Więzi łączące bohaterów, choć zostały zerwane przed laty, potrafią się odrodzić w obliczu wspólnego zagrożenia.

Wydarzenia przedstawione przez autorkę są niezwykle  realistyczne. Malownicze opisy przyrody wprost zachęcają do odwiedzenia Dzikiego Zachodu. Ciepło i optymizm bijący z kart powieści potrafi zarazić czytelnika. Polecam tę fantastyczną lekturę wszystkim miłośnikom powieści obyczajowych (i nie tylko), bo naprawdę warto.