Forum

@aishiteru Nie myślę o pisaniu serii, choć moi bohaterowie pojawiają się w różnych książkach choćby we wspomnieniu (jak Łucja z "Dzikiego szczawiu" w "Herbacie...") albo gdzieś z oddali (kto zauważył Kurę w "Układzie"? ;)). Leon - ulubieniec Czytelniczek "Herbaty..." znajdzie się w kolejnej książce, ale to będzie coś do czytania niezależnie od poprzedniej powieści, bez potrzeby wracania do tamtej. Architekt, planista i kontroler - to ja :)

@takahe Mam dystans i nie sprawia mi kłopotu śmianie się z siebie :) Życzę tego każdemu - to niezwykle pomaga przyjmować różne rzeczy od innych ludzi albo od Losu.

Pani Agnieszko dziękuję bardzo za odpowiedzi na moje pytania :)

1. Jakie jest Pani obecnie największe marzenie zawodowe? 2. Jak Pani uważa czy jest jakiś temat tabu, którego nie powinno poruszać się w książkach? 3. O jakiej literackiej nagrodzie Pani marzy? 4. Jaki jest Pani ulubiony gatunek literacki? A może pisarz? A może konkretny tytuł książki? 5. Szukając inspiracji do nowej książki, dokąd udałaby się Pani w podróż? Jaki to mógłby być kraj? 6. Jakie ma Pani metody na rozładowanie stresów? Czy pisanie to lek na wszelkie zło? 7. Czy domowe, przyziemne sprawy są w stanie oderwać Panią od pisania? Czy spokojnie Pani pisze a dom czeka? Jak to pogodzić? 8. Z której książki Pani autorstwa jest Pani najbardziej zadowolona i dlaczego? 9. Proszę podać tylko jedną rzecz, którą zabrałaby Pani na bezludną wyspę. Proszę uzasadnić. 10. Z jakim zwierzęciem utożsamia się Pani i dlaczego? Serdecznie dziękuję za odpowiedzi. Pozdrawiam wiosennie :)

Dzień dobry :) 1. Czy ma Pani jakieś nawyki lub przyzwyczajenia czytelnicze? 2. Jestem ciekawa czy woli Pani rozkoszować się jedną książką przez dłuższy czas, czytając po trochu by starczyła na dłużej, czy może "połyka" ją Pani w mgnieniu oka? 3. Czy jest jakaś książka, którą po przeczytaniu Pani rozczarowała się? 4. Gdyby Pani życie było książką, to jaki byłby jej tytuł?

Witam po raz kolejny! :) Jak brzmi Pani życiowe motto? Czy losy wykreowanych przez Panią bohaterów powstają pod wpływem Pani nastroju, a może trzyma się Pani założonego na początku planu fabuły?

Witam! Dziękuję za odpowiedź na moje pierwsze pytanie. I mam jeszcze jedno: co zachęciło Panią do rozpoczęcia pisania? Robiła to pani już jako dziecko czy nastolatka, czy dopiero pod wpływem jakiegoś wydarzenia postanowiła Pani napisać pierwszą książkę?

Pani Agnieszko, Czy ma Pani jakiś ulubiony cytat z jednej ze swoich książek? A może jakiś innego autora?

Pani Agnieszko, O czym Pani marzy, co daje Pani poczucie szczęścia? :) Prowadzę bloga. „Wydeptuje własne ścieżki” to miejsce, w którym zajmuję się opisywaniem dzieł kultury. Jakie ścieżki Pani wydeptuje, gdzie podąża? Co Pani chce osiągnąć, gdzie dojść?

Dziękuję za odpowiedzi! Już tylko do jutra rozmawia Pani z czytelnikami, więc to chyba moje ostatnie pytania: Jaka jest Pani definicja dobrej książki? :) I dlaczego, Pani zdaniem, literaturę pisaną przez kobiety traktuje się tak często jako literaturę tylko dla kobiet?

Dzień dobry I ja tak szybciutko zadam Pani kilka pytań :) 1. Czy uważa pani, że biblioteki powinny być płatne, ale za te pieniądze nabywać dużo nowości, czy darmowe, jak większość dotychczas? 2. Woli Pani kupić książkę, czy skorzystać z wypożyczalni? 3. Jaki zapach książki Pani woli: nowej prosto z drukarni, czy taki "zczytany"?

@iza 1. Jeśli chodzi o zawód wykonywany, to życzyłabym sobie mniej chamstwa w sieci. Jeżeli wziąć pod uwagę hobby - to napisać dobrze kolejną książkę :) 2. Nie przychodzi mi do głowy temat, którego z jakichś przyczyn nie powinno się poruszać. Myślę, że raczej należy pisać o sprawach trudnych w szczególny - delikatny, dbały, wiarygodny, nieegzaltowany, nie pogłębiający szkodliwych stereotypów sposób. 3. Marzę o nagrodzie Pióra na Festiwalu Literatury w Siedlcach :) Nie do końca wiem, jakie jeszcze są nagrody, o których mogłaby powalczyć moja książka, więc myślenie o tym pozostawiam Pani Od Promocji ;) 4. Najchętniej sięgam po horrory, książki obyczajowe, psychologiczne, kryminały. Nie ma jednej - zbyt wiele książek czytam, zbyt wielu autorów bardzo cenię. 5. Polska - ogrom inspiracji! 6. Przeciwnie - pisanie nie pomaga mi na rozładowanie stresów, a jeśli nie czuję się zbyt dobrze, nie mogę pisać. Wielka radością i frajdą (endorfiny!) jest dla mnie ruch - chodzę regularnie z kijami Nordic Walking, na aerobik. Wielką dawkę mocy uzyskuję przy spotkaniach z innymi twórcami, rozmowach o naszej twórczości, o tym wszystkim, o czym nie da się pogadać z najbliższymi - niepiszącymi. Szalenie energetyzujące są dla mnie spotkania z Czytelnikami, również te zdalne - maile, rozmowy w sieci. 7. Udaje mi się godzić obowiązki domowe z pisaniem, ale jeśli termin oddania książki zbliża się niebezpiecznie, dom idzie w odstawkę - na szczęście moja rodzina to akceptuje i wspiera mnie bardzo. 8. Moje książki są tak różne, że trudno mi je porównywać. Cieszą mnie równie mocno, tyle że każda z innej przyczyny. 9. Ponieważ to ma być tylko jedna rzecz, niech to będzie czytnik pełen książek... Albo wręcz komputer. Z internetem! Uzasadnienie chyba jest zbędne ;) 10. Z dzięciołem. Gdy tak stukam w tę klawiaturę... ;)

@izabela81 1. Chyba nie mam, czytam zawsze i wszędzie i niewiele jest w stanie mi w tym przeszkodzić :) 2. To oczywiście zależy od książki. Są taki, które czytam, gnając na łeb, na szyję, inne z kolei smakuję i przykro mi, gdy się kończą. To kwestia zainteresowania fabułą oraz języka, jakim jest pisana. 3. Takich książek jest wiele. I już wiem, że błędem jest dawać się nabrać na okładkę, opis z tyłu, czasem nawet pod rekomendacjami, mam wrażenie, podpisują się osoby, które wcale tych książek nie czytały. Najsmutniej, gdy książka napisana jest źle, kiepsko (lub wcale) zredagowana, gdy dobry pomysł został spalony przez braki warsztatowe i widoczny brak współpracy autora i redaktora. 4. Kobieta w Mieście Spotkań.

@inspired7 Od dziś będę się zastanawiać nad moim mottem. Sama jestem ciekawa, jakie ono jest :) Jak wspominałam wcześniej - trzymam się planu, obmyślam fabułę i sylwetki bohaterów zasadniczo zanim zasiądę do pisania, ale zdarza się, że dokonuję drobnych zmian, przy czym raczej na potrzeby uwiarygodnienia jakichś sytuacji, rozwiązania jakichś tam problemów, a nie pod wpływem emocjonalnego stosunku do bohatera.

@agusia97 Pisałam o tym w odpowiedziach do inspired7 i glaadys.

@izabela81 Aż zajrzałam na Lubimy czytać - nie znalazłam żadnego. Z pewnością jest wiele naprawdę fajnych treści do cytowania w wielu książkach, które kocham, ale takiego jednego, specjalnego nie mam. Może ktoś mi podpowie?

Tak na koniec nasunęło mi się jeszcze kilka pytań: *Jak ocenia Pani umiejętność Polaków jeśli chodzi o czytania ze zrozumieniem? *Czy często jest Pani rozpoznawana/zaczepiana na ulicy przez czytelników Pani książek?

@inspired7 Poczucie największego szczęścia daje mi przebywanie wśród najbliższych - nawet w jednym pokoju. Jedno ogląda telewizję, drugie śpiewa, trzecie o coś pyta - a ja czuję że mam ich blisko, w zasięgu wzroku i ręki. "Odłączam" się, by pracować, pisać, ale czuję ich sercem. To, o czym marzę, to stabilizacja i bezpieczeństwo - szeroko pojęte. Nie wiem, dokąd dojdę - idealnie byłoby, żeby do tej stabilizacji. Tymczasem ukorzeniam się tu i teraz, zamykam różne drzwi, by otwierać kolejne, żyję i chłonę ile się da.

Jakie jest wg Pani najbardziej magiczne miejsce we Wrocławiu? Miejsce, które nadawałoby się na tło powieści ...

@aishiteru Jestem skłonna odpowiadać na pytania także później - na profilu autorskim na fb, w blogu, w mejlach? :) Dobra książka w moim pojęciu jest napisana zgodnie z zasadami języka polskiego, przedstawia interesującą Czytelnika historię i/lub ciekawie przedstawiony problem, jest napisana wiarygodnie, by Czytelnik nie odnosił wrażenia, że autor go nabiera. Dobra książka napisana jest dla Czytelnika, nie dla autora - przy czym jedno nie wyklucza drugiego ;) Jest dobrze zredagowana, poddana korekcie, zaopatrzona w estetyczną, ciekawą, niewprowadzającą w błąd okładkę (tytuł także nie powinien być mylący). Tyle na gorąco, choć pewnie długo można wymieniać kolejne pragnienia :) Myślę, że to stereotyp, przecież są książki pisane przez kobiety, a czytane także przez mężczyzn, choćby kryminały, fantastyka, thrillery i inne gatunki także. I rzeczywiście dotyczy to chyba głównie wymienionych - mam wrażenie, że panowie (nie wszyscy - by nie stosować krzywdzących uogólnień) rzadziej sięgają po literaturę obyczajową. Z czego to wynika? Być może z tego, że autorki często piszą z punktu widzenia kobiety, przez pryzmat jej spojrzenia - być może to jest mniej chętnie przyjmowane przez panów? Na spotkaniu autorskim kilka dni temu, jedna z Czytelniczek zwróciła uwagę m. in. na opisywane przeze mnie kolory włóczek, których mnogość ją zafascynowała - zastanawiam się, ilu mężczyzn byłoby zainteresowanych paletą barw w pasmanterii? Ilu zwraca uwagę na to, co dla kobiety jest istotnymi szczegółami codzienności, ilu analizuje jak one - rzeczywistość, zachowania, relacje międzyludzkie? Być może to czarno-białe postrzeganie kolorów, będące męską domeną, sprawia, że nie sięgają po wachlarz kolorów kobiecych - z niemożności zrozumienia? ;)