Forum

@piegusidzioni22 Przykro mi, ale nie ma czegoś takiego jak „pogotowie literackie”, które mogłoby nieść pomoc w takich przypadkach. Każdy pisarz na własnej skórze przerabia literackie problemy. Myślę, że łączenie ze sobą wątków, tak by istniało między nimi napięcie, jest rezultatem pewnej intuicji, a tej nie można, niestety, nabyć. Albo się ją ma, albo nie. Niezłym rozwiązaniem byłoby na początku, jeszcze przed postawieniem pierwszej litery, sporządzenie czegoś w rodzaju konspektu, w którym zarysowałoby się ogólną fabułę utworu, a nawet niektóre wątki. Potem należałoby to realizować niejako krok po kroku, ale praktyka dowodzi, że ogólny konspekt i tak zmienia się wraz z kolejnymi rozdziałami.

-Na swoim koncie ma Pan rowniez zbior reportazy. Czesto spotyka sie twierdzenie tworcow tego gatunku, ze:"..swoich bohaterow nie trzeba lubic,ale rozumiec.". Czy Pan sie z tym zgadza?Jesli tak,czy zrozumial postepowanie bohatrow swoich reportazy- ktorzy przeciez stanowili specyficzna grupe? -Jaki jest Panski stosunek do coraz czestszego zabiegu "podkoloryzowania" reportazy i "naginania" faktow do pasujacej autorowi tezy?

@andrzej0791 Uważam, że bohaterów reportażu należy jak najlepiej poznać, choć wiem, że nie jest to do końca możliwe. Lubić się ich nie musi, to fakt, ale czy rozumieć? To też trudne zadanie, zwłaszcza, kiedy bohaterami są, jak w przypadku mojej książki „Obłoki za kratami”, skazani. Pisząc swoje reportaże (w połowie lat 90. ubiegłego wieku) starałem się o jak największy obiektywizm. Moich rozmówców, wśród których było kilku morderców, traktowałem bardzo serio. Tylko w ten sposób mogłem do nich dotrzeć i uzyskać ich zaufanie. W reportażach unikałem odautorskich komentarzy. Dobry reportaż nie powinien przedstawiać stanowiska autora wobec opisywanej przez niego rzeczywistości. Dla mnie pewnym wzorem reportażu literackiego jest twórczość Ryszarda Kapuścińskiego. Ciekawe reportaże pisze także Jacek Hugo-Bader (np. „Biała gorączka”), no i zagorzały czechofil Mariusz Szczygieł. Jeśli chodzi o naginanie faktów do pasującej autorowi tezy, jestem zdecydowanie przeciwny takiej metodzie twórczej.

10. Napisanie własnej książki to marzenie wielu osób. Nic więc dziwnego, że na rynku pojawiają się poradniki, jak książki pisać, kilka razy spotkałam się również z ofertą dość drogich warsztatów. Czy Pana zdaniem pisania faktycznie można się w ten sposób nauczyć ? 11. Domyślam się, że każda Pana książka jest bliska Pana sercu. Czy zdarzyło się Panu jednak już po wydaniu książki dojść do wniosku, że konkretną scenę czy bohatera mógł Pan wykreować lepiej?

@alison2 10. Pisania nie można się nauczyć w ten sposób. Myślę, że to rodzaj daru, który nosi się w sobie od urodzenia i który ujawnia się w sprzyjających warunkach. Wszelkie poradniki na temat pisania literatury można od razu wrzucić do kosza. 11. Zdarzyło się. Myślę, że gdybym ponownie pisał "Sny", powieść była obszerniejsza i w kilku miejscach trochę inaczej poprowadzona. Ale, jak mawiał Hemingway, powieść opublikowana to "martwy lew" i pisarz nic z nim już zrobić nie może.

Reportaze Jacka Hugo Badera bardzo lubie! Bardzo Panu dziekuje za odpowiedzi na moje pytania,ktore pozwolily mi lepiej Pana poznac Zycze wielu ciekawych pomyslow i czekam na kolejne Pana ksiazki!

1. Czy zaczynając pisać książkę zna Pan już jej zakończenie? 2. Często poeci znają swoje wiersze na pamięć. Czy Pan zna któryś ze swoich? 3. Ile ma Pan już w swoim dorobku wierszy?

@andrzej0791 Dziękuję za życzenia. Odwzajemniam.

@izabela81 1. W ogólnych zarysach tak, ale szczegóły rodzą się w czasie pisania. 2. Znam tylko jedną z pierwszych miniatur lirycznych. Napisałem ją - bagatela! - 32 lata temu. Oto ona: "Otwieram okno. Wyciągam rękę. Chcę pogłaskać księżyc." 3. Nigdy nie liczyłem swoich wierszy. Sądzę, że tych opublikowanych będzie około 300.

Uwielbiam książki pisane życiem, autobiograficzne. Czy zmierzyłby się Pan z taką książką odnośnie własnego życia.

@igiełka Nie zmierzyłbym się. Książka autobiograficzna byłaby z mojej strony zbyt daleko posuniętą megalomanią.

1.Też piszę książkę.Ma nietypowy typ:podróżniczo-kryminalny.Co mógłby pan mi doradzić? 2.Która powieść Gabriela arqueza lubi pan najbardziej,jeśli jest on pana ulubionym autorem? 3.czy wzoruje się pan na jakimś pisarzu?

@kacpi71935 1. Bardzo nie lubię doradzać, bo każdy musi przejść swoją literacką drogę po swojemu. Najlepiej postawić na intuicję, ona często jest niezłym doradcą. Na pewno jednak nie warto się śpieszyć. Nie zaszkodzi też ułożenie sensownego planu przed rozpoczęciem pisania. Plan, rzecz jasna, bywa zwykle bardzo ogólny, ale trzeba choć w zarysie wiedzieć, gdzie się podąża. Cały urok powieściopisarstwa polega m.in. na tym, że w trakcie roboty twórczej powstają zupełnie nowe światy, o których wcześniej nie miało się pojęcia. Jeśli wprowadza się wątek kryminalny, nieodzowna jest konsekwencja i logika, żeby uniknąć takich czy innych nieścisłości fabularnych. Wszystko powinno się zgadzać jak w tabliczce mnożenia. 2. „Miłość w czasach zarazy”. 3. Staram się unikać wszelkiego naśladownictwa. Owszem, cenię tego i owego pisarza, ale w literaturze chciałbym znaleźć kawałek swojego miejsca.

1.Co pociąga pana do pisania powieści kryminalnych? 2.Czy jak wydarzy się na pana oczach coś dziwnego,niezwykłego to układa pan materiał książkowy dotyczący tego właśnie wydarzenia,troszkę dopisując coś od siebie,czy jednak woli wymyślać pan własne tematy z wyobraźni?

@kacpi71935 1. Już mówiłem gdzieś powyżej. Kaprys. Po prostu takie mam od pewnego czasu zachcianki, by sięgać po tematy kryminalne. Nie kryje się za tym żadna skalkulowana strategia. 2. Stawiam na swoją wyobraźnię.

Panie Januszu, tym razem nie z pytaniam, bo było ich już naprawdę wiele, a że weekend będzie w rozjazdach to już raczej nowych nie wymyślę. Bardzo dziękuję za wszystkie Pana odpowiedzi, zarówno na moje pytania jak i innych użytkowników. Już niedługo z przyjemnością przeczytam Ceremonię i mam nadzeję, kiedyś również Urojenie. :-) Wszystkiego dobrego dla Pana i Pańskiej rodziny!

@alison2 Dziękuję i także życzę wszystkiego najlepszego.

Dziękuję Panie Januszu za bardzo wyczerpujące odpowiedzi na moje pytania, dzięki którym udało mi się bliżej Pana poznać. Pozdrawiam serdecznie, życzę owocnych pomysłów i dalszych sukcesów :)

@izabela81 Dziękuję z także pozdrawiam.

Ja mam jedno pytanie- czy chciałby Pan wygrać w konkursie swoje książki?