Forum

Zgadzam się, że marnowanie czasu jest denerwujące. Mnie bardzo dużo czasu „przelatuje” między palcami, a największym złodziejem okazuje się internet. Obiecuje sobie, że zajmie mi to chwilę, a zanim się spostrzegę mija kolejna godzina. Najgorsze jest to, że to nie jedyny pochłaniacz czasu i choć mam świadomość, że tracę go bezpowrotnie i bez sensu, to czasem nie potrafię się oprzeć

Nie kończymy naszych rozważań z książką Mitcha Alboma. Oto kolejne wyimki z jego publikacji:

"Kiedy już potrafił czytać, wszelka wiedza znalazła się w jego zasięgu". Na początku uczymy się przez zadawanie pytań. Najczęściej rodzicom i to dzięki nim poznajemy świat. Jednak dopiero kiedy nauczymy się czytać sami możemy poznać odpowiedzi na wiele pytań. Książki otwierają przed nami morze możliwości i informacji.Kiedy mamy jakieś wątpliwości, nurtujące pytanie zawsze możemy poszukać odpowiedzi w książkach czy internecie. Uważam,że należy się cieszyć z daru jakim jest umiejętność czytania, który daje nam pewną niezależność i otwiera nowe horyzonty.

"Kiedy już potrafił czytać, wszelka wiedza znalazła się w jego zasięgu". Może zabrzmi to troszkę pesymistycznie, ale tylko nasza umiejętność czytania a co za tym idzie logicznego myślenia może sprawić, że nikt nie będzie w stanie nas okłamać czy zasiać w naszym życiu zamęt nieprawidłowymi informacjami, ponieważ zawsze będziemy mogli to sprawdzić i się do tego odnieść osobiście. Wtedy to nikt nie będzie w stanie zachwiać naszą możliwością do własnego, sprawiedliwego osądu.

Widzę, że "Zaklinacz czasu" to prawdziwa skarbnica takich wyimków. :) "Kiedy już potrafił czytać, wszelka wiedza znalazła się w jego zasięgu." - można też napisać "kiedy już potrafił czytać, zobaczył świat takim, jakim jest naprawdę", bo przecież w książkach ukryta jest wiedza, a czytając mamy możliwość odkryć wszystko, poznać fakty. I nikt nie będzie w stanie zamydlić nam oczu. "Ale krzywdzenie samych siebie po to, by przysporzyć innym bólu, jest tylko jeszcze jednym wołaniem o miłość." To prawda, że czasami niestety zdarza się, że człowiek jest tak zdesperowany, że zadaje sam sobie ból i jest to jego krzyk o pomoc. Bo ma nadzieję, że ktoś go zauważy i poświęci mu czas, którego potrzebuje. Może też czuje chwilową ulgę, bo kiedy czuje ból ciała, znika ból duszy... Tylko, że krzywdząc samego siebie krzywdzi się też osoby nam bliskie. Gdybym odkryła coś takiego u kogoś, nawet niekoniecznie znajomego, to byłabym przerażona. I nawet nie chodzi już tylko o samookaleczanie się, narkotyki, czy alkohol bo krzywdzić się można na wiele sposobów, jak np. wpadając w nieodpowiednie towarzystwo, czy nawet uzależniając się od internetu...

Po pierwsze ważna jest pewna organizacja czasu, żeby za dużo go nie marnować. Ale nie należy z tym przesadzać , bo jeśli przez dłuższy okres będziemy coś robić z dokładnością co do sekundy to może to nam się wydać zbyt męczące. Duża liczba ludzi lubi narzekać, że ciągle się nudzi, że nie mają co robić. Ale to jest również marnowanie czasu. Czy nie lepiej wyjść gdzieś z domu ze znajomymi? Czasem oczekiwanie na coś i liczenie każdej sekundy może być pozytywnym wydarzeniem. Na przykład, gdy oczekujemy wyników egzaminu, konkursu, lub gdy czekamy na smsa od ważnej dla nas osoby. Żeby cieszyć się każdą chwilą nie należy przejmować się zdaniem innych osób, tylko robić to co uważamy za słuszne nie patrząc przy tym na zdanie i opinie innych. Wielu ludzi nie robi w swoim życiu, rzeczy, które chcieliby doświadczyć, bo „tak nie wypada”, „tak nie pasuję”, „to nie w moim stylu”, „co o mnie sobie ludzie pomyślą?” A później pod koniec życia, gdy już wiedzą, że niedużo czasu im na tym świecie pozostało żałują tego, że słuchali innych. A wtedy już mogą naprawdę nie mieć czasu aby spełnić swoje dawne marzenia. Jak „ograć” czas? Pojechać do miejscowości na zachód od nas, w tamtą stronę strefy czasowe są inne od naszej, tzn. jest wcześniejsza godzina niż w Polsce, dlatego można powiedzieć, że w pewnym sensie „cofniemy się w czasie” i tym samym będziemy mieć go więcej :D

Jednym ze sposobów na oszukanie upływającego czasu, jest całkowite jego wykorzystanie. Nie chodzi o całodobową ciężką pracę, bo tego nikt nie jest w stanie wykonać, lecz o organizację czasu tak, aby się nie nudzić i nie czekać. Na przystanku autobusowym zamiast bezczynnie stać, zerkając nerwowo na zegarek czy aby autobus się nie spóźnia, poczytać książkę, lub założyć słuchawki i posłuchać dobrej muzyki. Wstawiając małe przyjemności w miejsce codziennego oczekiwania, wykorzystuje pozornie marnotrawiony czas. Wystarczy skoncentrować się na przyjemności odbierania otaczającego nas świata.

Jaka jest moja metoda na to jak "ogarnąć" czas??? Jest bardzo banalna i każda matka wie o czym mówię.. W momencie kiedy na świat przychodzi dziecko, to ono reguluje nasze zegarki. Nie liczy się miesiąc, dzień czy nawet godzina. Wszystkie swoje dotychczasowe sprawy odkładamy na bok, bo liczy się tylko nasz maluszek. I to jest właśnie najpiękniejsze, gdyż można spędzić cały dzień na wspólnej zabawie, nie licząc się ani z tym ile pożytecznych rzeczy przez ten czas można było by zrobić. Liczą się tylko chwile spędzone razem, a tych każdy pragnie aby było jak najwięcej. Kiedy idę ze swoim skarbem na spacer nie zastanawiam się czy trwa on godzinę, dwie czy pięć. Liczy się tylko to aby dziecko było zadowolone.

Szczęśliwi czasu nie liczą, wiec trzeba koncentrować swoje życie na byciu szczęśliwym, trzeba szukać własnego szczęścia i realizować swoje marzenia, wtedy upływ czasu będzie tylko tłem do życia.

Zmierzamy już do końca naszej przygody z książką Mitcha Alboma. Czas jakby zwolnił, zamieszczamy też ostatnie cytaty:

"Mówi się, że potrzeba tylko jednej minuty, żeby kogoś zauważyć, jednej godziny, żeby go ocenić i jednego dnia, żeby polubić, ale całego życia, by go później zapomnieć." Jeśli się nie mylę, autorem tego cytatu jest anonim. Z upływem czasu nie da się walczyć. Trzeba przyjąć to co niesie nam każdy dzień, godzina, minuta, sekunda...

"Dopiero kiedy zobaczył znajome skały i chatkę z trzciny, zwolnił, tak jak człowiek, który zbliża się do przedmiotu wszystkich swoich pragnień, niepewny czy to może być naprawdę to." Każdy z nas do czegoś dąży i każdy ma marzenia - te małe jak i te duże. Z tym, że nie każdy wierzy, że mogą się one spełnić. Pęd życia sprawia, że przestajemy zwracać uwagę na to, co dzieje się w okół nas. Ale, gdy już ją zwrócimy to ogarnia nas strach i niepewność, bo w ówczesnym świecie istnieje przekonanie, że nie ma nic za darmo. Zamiast czerpać z tego, co przyniesie nam los, chowamy głowę w piasek a potem żałujemy, że nie wykorzystaliśmy sytuacji.

"Wiedza i zrozumienie to dwie różne rzeczy". Nie oceniajmy ludzi po pozorach. Nasza wiedza o nich, o ich życiu, podjętych decyzjach jest niepełna. Gdy chcesz koniecznie kogoś ocenić spróbuj najpierw go zrozumieć - dowiedzieć się dlaczego obrał taką, a nie inną drogę życia, bo powtarzając za Mitchem Albomem - "wiedza i zrozumienie to dwie różne rzeczy".

"Nie uświadamiamy sobie dźwięku jaki wydaje świat- przynajmniej dopóki świat się nie zatrzyma.A kiedy znów wprawi się go w ruch, brzmi jak orkiestra." Ten cytat od razu skojarzył mi się ze sceną z filmu August Rush kiedy to główny bohater, mały chłopiec, zatrzymuje się na chwilę i wsłuchuje w dźwięki otaczającego go świata- samochodów na ulicy, gry w koszykówkę, śpiewu ptaków i w oparciu o te dźwięki tworzy swoją symfonię. Bardzo podobał mi się ten film i ta scena. Mimo całego zabiegania warto się czasem zatrzymać i wsłuchać w otaczający nas świat, dostrzec i posłuchać jak piękne wydaje dźwięki.

piękne są te cytaty. nie wiadomo, który wybrać. najbardziej ujął mnie pierwszy, o tym, że krzywdzenie jest wołaniem o miłość. Bradzo prawdziwy tekst. Im bardziej człowiek krzywdzi, tym bardziej jest nieszczęśliwy.. ale jeśli ktoś krzywdzi siebie po to, aby skrzywdzić kogoś innego, to jest już naprawdę błaganiem o uwagę, miłość, pomoc..

Do mnie trafił ten cytat - "Nie uświadamiamy sobie dźwięku, który wydaje świat - przynajmniej dopóki świat się nie zatrzyma. A kiedy znów wprawi się go w ruch, brzmi jak orkiestra". Lubię obserwować, co robią ludzie i słuchać wszystkiego dokoła, ale... zawsze kiedy mam jakiś problem, to na wszystko bardziej zwracam uwagę: na to, co się dzieje za oknem, co ktoś mówi, że ktoś akurat schodzi po schodach, że pies zaszczekał. I tak siedzę i myślę o swoim (wyolbrzymionym czasami) problemie, a te dźwięki dają mi pewność, że to wszystko się, niestety, dzieje naprawdę!

Nie da się ogarnąć czasu, możemy jedynie ogarnąć siebie i spojrzeć na uciekające nam chwile nieco z boku. Rozpatrujemy to co mineło-wspomnienia, ale tylko na krótko by nie tracić tego co jest i tego co może dopiero być. Wyciągamy wnioski, wciagamy brzuchy, pierś do przodu i mkniemy dalej. Trzeba brać głęboki oddech i łapać każdą z chwil, życie jest ulotne... ale czy po życiu zatrzymuje się czas?? Wszystkim życzę takich, momentów w tym zabieganym świecie byście jak najczęściej powtarzali: " chwilo trwaj wiecznie".Pozdrawiam.

Uważam, że nie należy się przejmować upływającym czasem, nie należy rozmyślać nad przemijaniem i starością. Trzeba cieszyć się każdym dniem, każdą chwilą i czerpać z każdej minuty najwięcej jak tylko można.

Czas najbardziej ucieka, kiedy się go nie kontroluje, planuje i kiedy wszystkie obowiązki wypełnia się w ostatniej chwili. Jak chcę ograć czas i mam termin wykonania pewnych prac, rozplanowuję je tak, by dwa dni wcześniej mieć już wszystko gotowe. Dzięki temu zyskuję trochę oddechu i mogę spokojnie ocenić swoją pracę przed upływem terminu, co sprawia, że mam dodatkowe dwa dni "dla siebie". A dwa dni więcej wolnego czasu to prawie jak dwa dni dłuższe życie, chyba że się żyje swoją pracą, ale w tym przypadku nie ma po co zabijać czasu.

Czas najszybciej płynie, gdy próbujemy go zatrzymać, dlatego cieszmy się chwilą! ;)