- Ta kobieta nie żyje.
- Też mi się tak zdaje.
Kobieta faktycznie nie żyje. Dwóch policjantów bierze ją pod ręce i zaczyna wlec po podłodze. Ta kobieta nie żyje i Pepita patrzy na jej twarz i rozpoznaje w niej Carminę, straganiarkę ze stoiska numer dwadzieścia sześć na targu Cebada. Łączniczkę Czarnej Kurtki. Ta, która wieszała pranie na balkonie, nie żyje. I dwóch mężczyzn ciągnie ją na oczach przerażonej Pepity, a dwóch innych popycha Pepitę do tej samej sali, z której Carmina nie wyszła o własnych siłach.
- Ta kobieta nie żyje.
- Też mi się tak zdaje.
Kobieta faktycznie nie żyje. Dwóch policjantów bierze ją pod ręce i zaczyna wlec po podłodze. Ta kobieta nie żyje i Pepita patrzy na jej twarz i rozpoznaje w niej Carminę, straganiarkę ze stoiska numer dwadzieścia sześć na targu Cebada. Łączniczkę Czarnej Kurtki. Ta, która wieszała pranie na balkonie, nie żyje. I dwóch mężczyzn ciągnie ją na oczach przerażonej Pepity, a dwóch innych popycha Pepitę do tej samej sali, z której Carmina nie wyszła o własnych siłach.
Książka: Uśpiony głos