Dlaczego warto? REJESTRACJA

granice.pl
Cytaty
Autor: Tomasz Kopecki

Tomasz Kopecki - cytaty

Przypomniała sobie również radość, jaką poczuła, kiedy wreszcie łuna wstającego świtu zaróżowiła niebo, a obok traktu zamajaczyły sylwetki zabudowań. Farma wyglądała na opuszczoną, rychło jednak okazało się, że ma właściciela. Starszy, zarośnięty mężczyzna, o włosach białych niczym mleko, nie sprawiał wrażenia sympatycznego. Na szczęście nie miał nic przeciwko temu by Cassie zdrzemnęła się w stodole, na sianie. Półdolarowa moneta dokonała oczekiwanego cudu... .

Autor: Tomasz Kopecki

0

Kiedy był w powietrzu, często mówił do siebie. Brzmienie własnego głosu pomagało mu osiągnąć stan koncentracji i uspokoić skołatane nerwy, napięte niczym struny. Za to na ziemi zazwyczaj milczał. Słowa nie były mu potrzebne. Mogły tylko pogłębić uczucie smutku i przynieść więcej złych emocji.

Autor: Tomasz Kopecki

0

Świt był coraz bliżej. Czerwień porannej łuny, okrywającej horyzont pastelowym woalem, z każdą chwilą stawała się żywsza i bardziej intensywna. Płachty różu delikatnie barwiły krawędzie postrzępionych cirrusów, wzniecając wesołe ogniki na ich wełnistych splotach, zwiastując rychłe ukazanie się rąbka słonecznej tarczy. Powietrze drgało w takt rozbłysków ognia, usiłując stłumić jego potęgę swoim chłodnym oddechem. Wiatr atakował falami. Wdzierał się pomiędzy rzędy stalowych linek, wygrywając na nich swoją przeciągłą, monotonną ser

Autor: Tomasz Kopecki

0

Dodaj nowy cytat

życie(181)

ludzie(127)

miłość(120)

smierc(117)

bóg(112)

praca(93)

kobieta(69)

kobiety(60)

prawda(56)

choroba(56)