Dlaczego warto? REJESTRACJA

Fiodor Dostojewski - cytaty

Zastrzegam: jestem pewien jak niewinne dziecko, że rany zagoją się i zabliźnią, że cała ta haniebna komedia ludzkich sprzeczności pryśnie jak żałosny miraż, jak plugawiutki wymysł słabego i małego jak atom Euklidesowego umysłu ludzkiego, że wreszcie w finale wszystkiego, w wiekuistej harmonii, zdarzy się i objawi coś tak drogocennego, że starczy dla wszystkich serc na ukojenie wszelkiego gniewu, na odkupienie wszelkiej ludzkiej zbrodni, wszelkiej ludzkiej krwi przelanej przez ludzi, starczy nie tylko na przebaczenie, ale na
Autor: Fiodor Dostojewski
0
..wyobraźnia rozpłomienia się z lekka, z lekka zaczyna wrzeć jak woda wimbryku do kawy...
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Albowiem Bóg stworzył ludzi do szczęścia i kto jest zupełnie szczęśliwy, ten jest godzien powiedzieć: ,,Wypełniłem przykazania Boże na tej ziemi." Wszyscy sprawiedliwi, wszyscy święci, wszyscy męczennicy byli zaiste szczęśliwi.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
I im bardziej się upijam, tym bardziej wzmaga się we mnie poczucie winy. Dlatego też piję na umór, a picie moje przyprawia mnie o boleść i udrękę. Nie wesołości w nim szukam, lecz wyłącznie cierpienia... Piję, bo straszliwie pragnę cierpieć!
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Jeśli na przykład nakazywano mi dotychczas: "miłuj bliźniego", i ja go umiłowałem, to jaki był skutek? Skutek był ten, żem rozdzierał swoją opończę na pół, dzieliłem się z bliźnim i obaj zostawaliśmy na wpół nadzy, podług rosyjskiego przysłowia: "Kto ściga dwa zające naraz, ten nie chwyta żadnego." Nauka zaś powiada: ukochaj przede wszystkim siebie, wszystko bowiem w świecie zasadza się na korzyści osobistej. Gdy ukochasz tylko siebie, to i własne interesy poprowadzisz jak należy i opończa twoja będzie cała. A wiedza ekonomi
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Wiedzcie, że nie ma nic lepszego, silniejszego, zdrowszego i pożyteczniejszego dla życia nad jakieś dobre wspomnienie, zwłaszcza wyniesione z dzieciństwa, z domu rodzicielskiego. Dużo wam się prawi o waszym wychowaniu, ale przecież piękne, święte wspomnienie, zachowane z dzieciństwa, jest zarazem najlepszym wychowaniem. Jeżeli wiele się nazbiera takich wspomnień, to człowiek jest zbawiony na całe życie. I jeżeli nawet bodaj jedno dobre wspomnienie zostanie w waszym sercu, to i onomoże przyczynić się do waszego zbawienia.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Marzyciel, (...), nie jest człowiekiem, lecz jakimś gatunkiem pośrednim. Mieszka najczęściej gdzieś w niedostępnym kącie, jak gdyby się w nim krył nawet przed światłem dziennym i jak się już raz do swojego kąta dostanie, to tak do niego przyrośnie jak ślimak, (...).
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Ja lubię, kiedy ludzie kłamią! Kłamstwo - to jedyny człowieczy przywilej wobec wszystkich innych organizmów. Kto kłamie, ten dociera do prawdy! Gdybym nie kłamał nie byłbym człowiekiem. Ani jednej prawdy nie dociekł, kto przedtem nie skłamał czternaście razy, może nawet sto czternaście, i jest to rzecz w swoim rodzaju chlubna, lecz my nawet kłamać nie umiemy wedle własnych wzorów! [...] Zełgać po swojemu - omal lepsze niż powtórzyć prawdę za kimś innym; w pierwszym przypadku jest się człowiekiem, w drugim tylko papugą!
Autor: Fiodor Dostojewski
0
O, jak bardzo chciałbym jeszcze trochę pożyć! - zawołał w nagłym przypływie energii. - Każda minuta, każdy moment życia powinny być dla człowieka błogosławieństwem... Powinny, bezwzględnie powinny! Obowiązkiem samego człowieka jest w ten sposób urządzić sobie życie, by tak właśnie było. To jego prawo, którego może nie uświadamia sobie, ale na pewno jest ono niezaprzeczalne...
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Niektórym z naszych panien wystarczyło ostrzyc sobie włosy, nałożyć niebieskie okulary i przybrać miano "nihilistek", żeby natychmiast zdobyć pewność, iż nałożywszy okulary niezwłocznie uzyskały własne "przekonania". Wystarczyło temu lub owemu rozniecić w swoim sercu trochę jakiś lepszych, jakiś ludzkich uczuć, żeby natychmiast dojść do przekonania, że nikt tak żywo nie czuje jak on, że nikt go nie zdoła wyprzedzić w ogólnym rozwoju. I wystarczyło któremuś z tych ludzi przyjąć na wiarę jakąkolwiek myśl albo przeczytać stroni
Autor: Fiodor Dostojewski
0
(...) co ma powieściopisarz robić z ludźmi pospolitymi, całkiem sobie ,,zwykłymi" i jak ich przedstawić czytelnikowi, żeby ten nabrał do nich jakiego takiego zainteresowania? Zupełnie pominąć ich w narracji nie można w żaden sposób, ponieważ ludzie pospolici stanowią bardzo często konieczne ogniwo w łańcuchu wydarzeń życiowych; a wiec pominięcie ich byłoby naruszeniem prawdopodobieństwa. Wypełniać powieści jednymi tylko typami albo nawet wprost, dla wzbudzenia czytelniczych zainteresowań, postaciami dziwacznymi i niewiarygodn
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Zdarza się niekiedy, że zobaczywszy zupełnie nieznanych ludzi, zaczynają nas oni nagle i nieodparcie zajmować już od momentu, w którym ich ujrzeliśmy, zanim padnie jakiekolwiek słowo.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Wszystko na świecie ma swoją drogę i wszystko zna swoją drogę, z pieśnią odchodzi i z pieśnią przychodzi; tylko on jeden nic nie wie, nic nie rozumie, ani ludzi, ani dźwięków - wszystkiemu obcy płód poroniony..' - o księciu Myszkinie
Autor: Fiodor Dostojewski
0
prawdziwe, istotne cierpienie może sprawić, że nawet najbardziej lekkomyślny człowiek, przynajmniej na krótko, może stać się mocny i zdecydowany
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Jeżeli już mamy szampana, pora obecna jest najstosowniejsza...
Autor: Fiodor Dostojewski
0
←pierwsza poprzednia 27 28 29 30 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy