Dlaczego warto? REJESTRACJA

Magdalena Świerczek-Gryboś - cytaty

Wy­daje mi się, że ludzie są czymś... upadłym, roz­padłym, spar­szy­wiałym, co kiedyś było całe, potężne i piękne... I po pros­tu to coś... próbu­je się zno­wu scalić.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Cier­pisz przez dy­lemat jeża. Chcesz być blis­ko mnie, ale im bar­dziej się zbliżasz, tym głębiej wbi­jamy w siebie nawza­jem kol­ce. Jeśli po­dej­dziesz jeszcze bliżej, mo­je kol­ce prze­biją ci płuca i ser­ce. Jeżeli się od­su­niesz lub zniknę, krwo­tok z ran cię za­bije. Mu­sisz iść tam, dokąd ja zmierzam.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Tak wiele o nim myślisz, a tak niewiele o nim wiesz. Patrzysz i nie widzisz, bo serce nie ma oczu.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Jedyne, co może cię pokonać, to twoje serce. Nie masz innych wrogów, ale i innych przyjaciół, Seth.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Nig­dy nie po­myl te­go os­tenta­cyj­nie pogrążone­go w żałobie nieba z przez­nacze­niem. Od­bi­te w wodzie wciąż jest błękit­ne, zauważyłeś? Nie po­myśl, że Księżyc zastępu­je nocą Słońce tyl­ko dla­tego, że blask Słońca od­bi­ja się od je­go po­wie­rzchni. Nie uwierz chmu­rom, skry­tym w mro­ku noc­ne­go nieba, że nie ma gwiazd. Nie daj zmy­lić się gwiaz­dom od­bi­tym w kałużach łez i krwi, że to jest niebo.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Na grzbietach cho­rych, umierających zwierząt po­ciągo­wych niez­nośnie zde­for­mo­wane, przeklęte is­tnienia han­dlo­wały zep­su­tym mięsem, ciem­ny­mi wy­wara­mi, przeg­niłymi skóra­mi. Smród uno­sił się nad ni­mi ni­by fla­ga trium­fu, tak sil­ny, że pra­wie go widziałem, niemal spos­trze­gałem fa­lowa­nie wiel­kiej for­poczty. (...) Anioły o zwiędłych, na­gich skrzydłach wpi­jały się pal­ca­mi w szczy­ty ścian, tak jak­by osadzo­no na nich niewidzial­ny, niep­rzek­raczal­ny strop. Naj­wy­raźniej pragnęły się wy­dos
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Nie wyt­rzy­mał. Uśmie­chnął się pas­kudnie. W ogóle to do niego nie pa­sowało. Ruj­nuję go, po­myślałem zno­wu. Ka­lam je­go piękną duszę i wyłazi spod niej to, co właśnie się do mnie uśmiecha.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Mog­li zab­rać ci wszys­tko, łącznie z całym światem. Obed­rzeć ze wszys­tkiego, co po­daro­wało ci życie, jak zwierzę z fut­ra, które chro­niło je od zim­na. Ale to niewiele. Zab­ra­li ci naj­mniej, ile mog­li. Na­dal masz naj­cenniej­szy skarb, które­go nie można wyr­wać z człowieka żad­nym gwałtem, jeśli sam go nie od­rzu­ci i nie od­da. A ty nie od­dałeś is­to­ty swo­jego człowie­czeństwa.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Czy Bóg przyk­ry­wa mną włas­ne is­tnienie, wstydząc się? Ja bym się wstydził. Ale nie wiem, czy bym się ukrywał.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Ser­ce to sługa. Służy ci miłosierdziem.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
Pożąda­nie go jest niegod­ne. Ale miłość to o wiele głębsza spra­wa od na­miętności. Od miłości nie sposób wymówić się jej niegodnością.
Autor: Magdalena Świerczek-Gryboś
0
1
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy