Dlaczego warto? REJESTRACJA

Victor Hugo - cytaty

Powróćmy do okrzyku: "Światła!" i powtarzajmy go uparcie! Światła! Światła! Kto wie, czy te nieprzeniknione mroki nie staną się przejrzyste? Czyż rewolucje nie są przemianami? Nuże, filozofowie! Nauczajcie, oświetlajcie, zapalajcie, myślcie głośno, mówcie głośno, biegnijcie radośnie ku jasnemu słońcu, bratajcie się z ulicą, głoście dobre nowiny, rozdawajcie elementarze, ogłaszajcie prawa, śpiewajcie Marsylianki, siejcie entuzjazm, zrywajcie zielone gałęzie dębu. Z myśli uczyńcie zawieruchę! Ten tłum może być wzniosły. Nauczmy się p
Autor: Victor Hugo
0
Istnieją dusze - raki ciążące zawsze ku ciemności, cofające się raczej niż kroczące naprzód; korzystają one z nabytego doświadczenia, by jeszcze powiększyć swoje ułomności; z dnia na dzień stają się gorsze i coraz bardziej pełne narastającego wciąż mroku.
Autor: Victor Hugo
0
Samotność czyni z ludzi geniuszów lub idiotów.
Autor: Victor Hugo
0
Samotnik- to jakby złagodzona forma dzikusa, uznawana przez cywilizację.
Autor: Victor Hugo
0
A co najtrudniej pojąć, im bardziej namiętność jest ślepa, tym jest uporczywsza. Wtedy bywa najtrwalsza, kiedy nie ma żadnej racji istnienia.
Autor: Victor Hugo
0
Źrenica powiększa się w nocy i w końcu odnajduje się w niej światło, podobnie jak dusza powiększa się w nieszczęściu i w końcu odnajduje w nim Boga.
Autor: Victor Hugo
0
Bo choćby człowiek w nic nie wierzył, zdarzają się w życiu chwile, kiedy wyznaje się tę wiarę, której świątynia stoi najbliżej.
Autor: Victor Hugo
0
Szczęśliwe zakończenie wielkich przedsięwzięć zawdzięcza człowiek po trosze losowi, a po trosze przebiegłości.
Autor: Victor Hugo
0
Żak ze zdziwieniem obserwował brata. Nie wiedział - on, który serce miał na dłoni, on, dla którego jednym prawem na świecie było tylko dobre prawo natury, on, który pozwalał namiętnościom swym spływać wedle skłonności, on, w którego sercu jezioro wielkich wzruszeń było zawsze suche, bo każdego ranka otwierał tu coraz to inne, nowe śluzy - nie wiedział, z jaką furią to morze ludzkich namiętności wre i burzy się, kiedy zagradza mu się ujście, jak się ono gromadzi, zbiera, przelewa, jak drąży serce, jak wybucha wewnętrznym szlochem i
Autor: Victor Hugo
0
Najczęściej nasi najlepsi przyjaciele są sprawcami naszego upadku.
Autor: Victor Hugo
0
Sama śmierć to nic, ale straszne jest, że się już nie będzie żyło.
Autor: Victor Hugo
0
Od dzwonków z wieżyczki na transepcie aż po największy dzwon wszystkie je miłował tkliwie. Środkowa dzwonnica i dwie wieże były dlań jak trzy ogromne klatki, w których ptaki, przez niego wyhodowane, jemu tylko śpiewały. A przecież to te właśnie dzwony odebrały mu słuch; lecz matki często najbardziej kochają to dziecko, przez które wycierpiały najwięcej.
Autor: Victor Hugo
0
Filozofia nie może być zwyczajnym obudowaniem tajemnicy, wzniesionym tylko po to, aby się w nią wpatrywać do woli, bez innego skutku jak dogodzenie własnej ciekawości.
Autor: Victor Hugo
0
Dobroczynny złoczyńca, przestępca pełen współczucia, łagodny i zawsze gotowy wyciągnąć pomocną dłoń, wielkoduszny galernik, który płacił dobrem za zło, przebaczeniem za nienawiść, który przekładał litość nad zemstę, własną zgubę nad zgubą swojego wroga i klęczał na szczytach cnoty, bliższy aniołom niż ludziom! Javert był zmuszony wyznać sobie, że taki potwór istnieje.
Autor: Victor Hugo
0
Zrywanie ponurych powiązań z przeszłością to bolesna praca
Autor: Victor Hugo
0
←pierwsza poprzednia 7 8 9 10 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy