Może najpierw trzeba odnaleźć siebie, żeby móc odnaleźć innych
Była pełna obaw, ajednocześnie miała wrażenie, jakby dopiero rozstąpiły się nadnią chmury i ujrzała przejrzystość powietrza.
Rzeczy ważne trzeba pojmować i codziennie wkładać trud, by ich nie zapomnieć.
Rozluźniłam ciało i przestałam się wyrywać, ale nie zwolnił uścisku. Schylił się i podniósł pończochę, którą wcześniej był związany. Oplótł ją wokół moich rąk, a gdy skończył, ukląkł za mną i rozchylając mi pośladki, zaczął lizać drugą dziurkę.
– Nie chcę - wyszeptałam z twarzą na stole, usiłując się oswobodzić, choć oczywiście była to jedynie gra zachęcająca go do tego, by wziął mnie analnie.
– Zaufaj mi, Malutka – rzucił, nie przerywając.