Na obszarach Afryki Południowej, gdzie malowidła występują najliczniej, nie ma głębokich jaskiń, ale najwyraźniej skalne schroniska przynajmniej w pewnych sytuacjach postrzegane były jako wejścia do świata duchów. Artyści-szamani mieli dar przekonywania różnych stworzeń i duchów z niższego świata, by przekroczyły skałę. Czyniąc to, odtwarzali swe wizje i czynili dotykalnym to, co przeżyli i ujrzeli podczas pozacielesnych podróży do dolnego świata. Podziemne pochodzenie niektórych wyobrażeń zasugerowane bywa przez sposób, w jaki wy
Na obszarach Afryki Południowej, gdzie malowidła występują najliczniej, nie ma głębokich jaskiń, ale najwyraźniej skalne schroniska przynajmniej w pewnych sytuacjach postrzegane były jako wejścia do świata duchów. Artyści-szamani mieli dar przekonywania różnych stworzeń i duchów z niższego świata, by przekroczyły skałę. Czyniąc to, odtwarzali swe wizje i czynili dotykalnym to, co przeżyli i ujrzeli podczas pozacielesnych podróży do dolnego świata. Podziemne pochodzenie niektórych wyobrażeń zasugerowane bywa przez sposób, w jaki wy