Ktoś, kto wygrał z czasem, nie musi donikąd pędzić, od razu na początku dobiegać myślą do końca tego, co się dopiero zaczęło, upychać to w siatkę minut albo godzin, w nieustannym strachu, że się nie zmieści. I co będzie, jeśli się faktycznie nie zmieści? Co się dzieje z taką czynnością, która jest niezbędna, a która się nie zmieściła?
Ktoś, kto wygrał z czasem, nie musi donikąd pędzić, od razu na początku dobiegać myślą do końca tego, co się dopiero zaczęło, upychać to w siatkę minut albo godzin, w nieustannym strachu, że się nie zmieści. I co będzie, jeśli się faktycznie nie zmieści? Co się dzieje z taką czynnością, która jest niezbędna, a która się nie zmieściła?