Tak to było. Gadanie o głupotach i duperelach, ale wydawało się, że właśnie one nieodparcie pociągają Camusa. Jakby jego zainteresowaniem kierował brak znaczenia; jakby jedynie to, co pozbawione znaczenia, miało jeszcze dla niego znaczenie. Był, o ile można tak powiedzieć, historykiem tego, co nie ma historii, okruchów, które niezauważone spadają pod stół dziejów. Czyżby już tylko te bezprizorne, niezinwentaryzowane momenty potrafił poczuć jako życie? Dzisiaj, kiedy mamy tak wiele znaczeń, że zaczyna nam dla nich brakować rzec
Tak to było. Gadanie o głupotach i duperelach, ale wydawało się, że właśnie one nieodparcie pociągają Camusa. Jakby jego zainteresowaniem kierował brak znaczenia; jakby jedynie to, co pozbawione znaczenia, miało jeszcze dla niego znaczenie. Był, o ile można tak powiedzieć, historykiem tego, co nie ma historii, okruchów, które niezauważone spadają pod stół dziejów. Czyżby już tylko te bezprizorne, niezinwentaryzowane momenty potrafił poczuć jako życie? Dzisiaj, kiedy mamy tak wiele znaczeń, że zaczyna nam dla nich brakować rzec