Szczęście to jest radość powtarzana. Jeśli ktoś stanął nad ranem w porcie, spojrzał w morze i zobaczył nagle, jak niebo pęka i ze stalowej jamy wynurza się rdzawa kreska - jak w rozpalonym piecu - to znaczy... no właśnie, to nic nie znaczy. Bo ten, kto znalazł się tam jeden jedyny raz i raz ucieszył się szaleńczo, to nie jest jeszcze człowiek szczęśliwy. To jest człowiek, któremu się coś udało. Na drugi dzień powie: - E, co ja tam będę chodził do portu nad ranem! już to widziałem! Ale człowiek, który chodzi na brzeg codzienni
Szczęście to jest radość powtarzana. Jeśli ktoś stanął nad ranem w porcie, spojrzał w morze i zobaczył nagle, jak niebo pęka i ze stalowej jamy wynurza się rdzawa kreska - jak w rozpalonym piecu - to znaczy... no właśnie, to nic nie znaczy. Bo ten, kto znalazł się tam jeden jedyny raz i raz ucieszył się szaleńczo, to nie jest jeszcze człowiek szczęśliwy. To jest człowiek, któremu się coś udało. Na drugi dzień powie: - E, co ja tam będę chodził do portu nad ranem! już to widziałem! Ale człowiek, który chodzi na brzeg codzienni