Jak tego dokonałeś, że przez tyle lat miłość żyje w tobie taka sama jak kiedyś, a może i większa, chociaż dziś kochać możesz jedynie wspomnienia? A może właśnie ich suma jest najważniejsza? Całe życie składa się na nie i sztuka je tak przeżyć, takim być, tak kochać, żeby później niczego nie żałować. Spojrzeć wstecz na to, co ma się już poza sobą, i widzieć samo dobro.
Jak tego dokonałeś, że przez tyle lat miłość żyje w tobie taka sama jak kiedyś, a może i większa, chociaż dziś kochać możesz jedynie wspomnienia? A może właśnie ich suma jest najważniejsza? Całe życie składa się na nie i sztuka je tak przeżyć, takim być, tak kochać, żeby później niczego nie żałować. Spojrzeć wstecz na to, co ma się już poza sobą, i widzieć samo dobro.