Wiele, nazbyt wiele razy zdarzało mi się uciekać. A przy każdej ucieczce traci się część siebie, odciętą od reszty. Taka część na zawsze już pozostaje odwrócona ku przeszłości, próbując ją uciszyć, a człowiek uświadamia sobie tę stratę , kiedy teraźniejszość traci dla niego barwy. Pojawia się woń, delikatny odór, który staje się tak wszechobecny, że nie zdajemy sobie z niego sprawy. Inni ludzie jednak go wyczuwają i nigdy już ów zapach nie pozwoli człowiekowi zdać sobie sprawy z tego, co się dzieje, zrozumieć teraźniejsz
Wiele, nazbyt wiele razy zdarzało mi się uciekać. A przy każdej ucieczce traci się część siebie, odciętą od reszty. Taka część na zawsze już pozostaje odwrócona ku przeszłości, próbując ją uciszyć, a człowiek uświadamia sobie tę stratę , kiedy teraźniejszość traci dla niego barwy. Pojawia się woń, delikatny odór, który staje się tak wszechobecny, że nie zdajemy sobie z niego sprawy. Inni ludzie jednak go wyczuwają i nigdy już ów zapach nie pozwoli człowiekowi zdać sobie sprawy z tego, co się dzieje, zrozumieć teraźniejsz