Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Patrzyłem na jego szorstkie, spracowane dłonie. Ojciec też nie miał zbyt wypielęgnowanych palców, ale jednak dłonie pana Bieszka to były dłonie do pługa, lejców, noszenia bagaży, zrzucania węgla, zbierania kartofli w polu, żęcia owsa kosą, karmienia drobiu i świń. To były kaszubskie dłonie, dłonie, które miały co najmniej tysiąc lat historii w swoich brodawkach, odciskach, bruzdach, w mitrędze codziennej roboty, gdzie zawsze chodziło o to samo: żeby zdobyć trochę jedzenia i nie głodować na przednówku.

Autor: Paweł Huelle
0

Więcej cytatów od tego autora

Czy miałoby sens zwierzyć się wujowi, że ja to ktoś inny? Obudzony, machnąłby na pewno ręką mówiąc "eh tam, gadanie!", bo niby jakim sposobem A może być jednocześnie B? Tak, według wuja nasza istota była niezmienna, a niezmienność ta - pewna jak nieśmiertelność duszy. Więc nie obudziłem wuja w tej sprawie.
Autor: Paweł Huelle
0
Kilku Polaków i Kaszubów kończyło tam jakieś swoje sprawy. Mają nade mną przewagę - pomyślał sobie Ernest Teodor, sącząc piwo - że mówią i rozumieją po niemiecku, ale ja nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem, o czym oni mówią. To są obce odrębne światy. I nic ich nigdy nie połączy. Jesteśmy obcy. Tak jak Brahms Wagnerowi i Wagner Brahmsowi.
Autor: Paweł Huelle
0
...także muśnięcie jej dłoni, owo dyskretne, jak gdyby od niechcenia, a może rzeczywiście przypadkowe dotknięcie jej delikatnych palców, które podziałało na mnie dosłownie jak tchnienie Świętego Ducha...
Autor: Paweł Huelle
0
...przykładał palce do martwego ostrza i wówczas powietrze rozjaśniał snop białych, jasnożółtych iskier, które rodziły się w uścisku stali i kamienia, mknęły w zawrotnym tempie w górę, po czym znikały bezpowrotnie w miejscu nieokreślonym przez czas i przestrzeń tamtej chwili. Stalowe ostrza wracały do pełni łask domowych i odtąd znów mogły się zanurzać w krwistą realność mięsa, pszeniczną oczywistość chleba, dwuznaczna miękkość masła, w zuchwałą twardość kości lub we wstydliwe ludzkie regiony włosów i naskórka.
Autor: Paweł Huelle
0
jak ktoś ma to w sobie głęboko, nie na pokaz, no to nawet jak wpierniczają go lwy, uważa, że mimo chwilowych trudności sprawy idą zasadniczo w dobrym kierunku"...
Autor: Paweł Huelle
0
Jezus podchodził do niego bezszelestnie i pomagał toczyć głaz na górę, a kiedy wreszcie Syzyf krzyknął zdumiony: "udało się! udało!", Jezus wychodził z mgły-obłoku i mówił donośnym głosem, tak żeby go wszyscy słyszeli: "Syzyfie! Twoje winy zostały ci odpuszczone!". Potem Jezus przechodził dalej, aż do hesperyjskiego sadu, gdzie wśród nachylonych gałęzi, złotych jabłek i lekkiego wietrzyku przechadzali się poeci, a pomiędzy nimi mój dziadek Karol, który wprawdzie nie pisał wierszy, ale miał duszę poety i na pewno wędrował z innymi
Autor: Paweł Huelle
0
- A co nazywasz nicością? - pytała Greta.
Autor: Paweł Huelle
0
...czas to podstępny złodziej. Przychodzi niepostrzeżenie i zabiera wszystko. Ale nie od razu.
Autor: Paweł Huelle
0
- Winę można wyznawać lub głosić, jeśli zakłada się, że żyjemy w świecie podzielonym na dobro i zło. A to wymaga istnienia Boga. Pan na pewno w niego wierzy w taki czy inny sposób. Ja natomiast nie. Żyję w świecie bez winy. Dlatego nawet gdybym zrobił to, o co mnie podejrzewacie, nie mógłbym powiedzieć - jestem winien.
Autor: Paweł Huelle
0
Czym jest szczęście? Ten filozof Schopenhauer, mówi,że szczęście to jest bark odczuwania bólu.Czyli,że wystarczy nie czuć cierpienia. Nieprawda. Można nie odczuwać bólu i wcale nie być szczęśliwym. To jest jak natchnienie. Nagle niespodziewanie,nie możliwe staje się możliwe. Otrzymujesz od życia coś, o czym wcześniej nie miałeś pojęcia,że istnieje.
Autor: Paweł Huelle
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Paweł Huelle
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy