Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

...także muśnięcie jej dłoni, owo dyskretne, jak gdyby od niechcenia, a może rzeczywiście przypadkowe dotknięcie jej delikatnych palców, które podziałało na mnie dosłownie jak tchnienie Świętego Ducha...

Autor: Paweł Huelle
0

Więcej cytatów od tego autora

Czy miałoby sens zwierzyć się wujowi, że ja to ktoś inny? Obudzony, machnąłby na pewno ręką mówiąc "eh tam, gadanie!", bo niby jakim sposobem A może być jednocześnie B? Tak, według wuja nasza istota była niezmienna, a niezmienność ta - pewna jak nieśmiertelność duszy. Więc nie obudziłem wuja w tej sprawie.
Autor: Paweł Huelle
0
Kilku Polaków i Kaszubów kończyło tam jakieś swoje sprawy. Mają nade mną przewagę - pomyślał sobie Ernest Teodor, sącząc piwo - że mówią i rozumieją po niemiecku, ale ja nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem, o czym oni mówią. To są obce odrębne światy. I nic ich nigdy nie połączy. Jesteśmy obcy. Tak jak Brahms Wagnerowi i Wagner Brahmsowi.
Autor: Paweł Huelle
0
...przykładał palce do martwego ostrza i wówczas powietrze rozjaśniał snop białych, jasnożółtych iskier, które rodziły się w uścisku stali i kamienia, mknęły w zawrotnym tempie w górę, po czym znikały bezpowrotnie w miejscu nieokreślonym przez czas i przestrzeń tamtej chwili. Stalowe ostrza wracały do pełni łask domowych i odtąd znów mogły się zanurzać w krwistą realność mięsa, pszeniczną oczywistość chleba, dwuznaczna miękkość masła, w zuchwałą twardość kości lub we wstydliwe ludzkie regiony włosów i naskórka.
Autor: Paweł Huelle
0
jak ktoś ma to w sobie głęboko, nie na pokaz, no to nawet jak wpierniczają go lwy, uważa, że mimo chwilowych trudności sprawy idą zasadniczo w dobrym kierunku"...
Autor: Paweł Huelle
0
Jezus podchodził do niego bezszelestnie i pomagał toczyć głaz na górę, a kiedy wreszcie Syzyf krzyknął zdumiony: "udało się! udało!", Jezus wychodził z mgły-obłoku i mówił donośnym głosem, tak żeby go wszyscy słyszeli: "Syzyfie! Twoje winy zostały ci odpuszczone!". Potem Jezus przechodził dalej, aż do hesperyjskiego sadu, gdzie wśród nachylonych gałęzi, złotych jabłek i lekkiego wietrzyku przechadzali się poeci, a pomiędzy nimi mój dziadek Karol, który wprawdzie nie pisał wierszy, ale miał duszę poety i na pewno wędrował z innymi
Autor: Paweł Huelle
0
- A co nazywasz nicością? - pytała Greta.
Autor: Paweł Huelle
0
...czas to podstępny złodziej. Przychodzi niepostrzeżenie i zabiera wszystko. Ale nie od razu.
Autor: Paweł Huelle
0
- Winę można wyznawać lub głosić, jeśli zakłada się, że żyjemy w świecie podzielonym na dobro i zło. A to wymaga istnienia Boga. Pan na pewno w niego wierzy w taki czy inny sposób. Ja natomiast nie. Żyję w świecie bez winy. Dlatego nawet gdybym zrobił to, o co mnie podejrzewacie, nie mógłbym powiedzieć - jestem winien.
Autor: Paweł Huelle
0
Czym jest szczęście? Ten filozof Schopenhauer, mówi,że szczęście to jest bark odczuwania bólu.Czyli,że wystarczy nie czuć cierpienia. Nieprawda. Można nie odczuwać bólu i wcale nie być szczęśliwym. To jest jak natchnienie. Nagle niespodziewanie,nie możliwe staje się możliwe. Otrzymujesz od życia coś, o czym wcześniej nie miałeś pojęcia,że istnieje.
Autor: Paweł Huelle
0
Marysiu, szczęśliwsi to my już nigdy nie będziemy, trzeba te wszystkie chwile zatrzymać jak owada w bursztynie, przechowywać może dla naszych wnuków.
Autor: Paweł Huelle
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Paweł Huelle
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy