Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Kiedy nieszczęście bierze swój koszyk i pudło z obcęgami i udaje się do dzielnic nowo oświetlonych, zobacz, czy nie ma tam kogoś z jego bliskich, kto mógłby zmylić przeznaczenie.

Autor: Henri Michaux
0

Więcej cytatów od tego autora

O świecie ohydny, niełatwo wyciągnąć z Ciebie dobro.
Autor: Henri Michaux
0
Brak rzeczy jest zawsze posiadaniem czegoś innego.
Autor: Henri Michaux
0
Zacząłem więc wyjmować z mojej czaszki wielkie skrzynie, instrumenty dęte i jakiś instrument dźwięczący dostojniej niż organy i korzystając z potężnej siły, jaką się ma w gorączce, stworzyłem z nich ogłuszającą orkiestrę.
Autor: Henri Michaux
0
Czasem bez widocznej przyczyny przenika mnie wielki dreszcz szczęścia. Jest doskonale czysty. Tak długo, jak wędruje we mnie, nigdy nie styka się z narządami niższymi. Cokolwiek by było, nie styka się też z myślami czy wrażeniami, tak absolutna jest jego intymność. Ono i ja jesteśmy doskonale pojedynczy. Przebiegając przez wszystkie moje członki, być może pyta je w biegu "I jak tam? W porządku? Czy mogę coś dla Was zrobić?
Autor: Henri Michaux
0
Nie wolno być za wcześnie idiotą. Około trzydziestki, już po studiach, można sobie na to pozwolić, można na powrót stać się kimś prostym i dzięki temu dokonywać odkryć.
Autor: Henri Michaux
0
Zaczęło się to, kiedy byłem dzieckiem. Pojawił się zbędny dorosły.
Autor: Henri Michaux
0
Już byliśmy na statku, już odpływałem, byłem na pełnym morzu, kiedy nagle, jak termin płatności, stanęło przed wierną pamięcią nieszczęście i rzekło: ,,To ja, słyszysz mnie? Wracaj!", i zawróciło mnie w jednej chwili, cofając, jak chowa się język.
Autor: Henri Michaux
0
Kiedy mnie zobaczycie, / nie wierzcie, / To nie ja. / W ziarenkach piasku, / W ziarenkach ziarn, / W niewidocznej mące powietrza, / W wielkiej pustce, która żywi się krwią, / Tam żyję. / Och! Nie ma się czym chwalić: Mały! Mały! / Gdyby mnie ktoś schwycił, / Zrobiłby ze mną co mu się podoba.
Autor: Henri Michaux
0
Nie pozostawiajcie mnie martwym tylko dlatego, że gazety obwieszczą moją śmierć. Stanę się bardziej pokorny, aniżeli jestem dzisiaj. Będzie to zresztą konieczność. Czytelniku, liczę na ciebie, na tego, kto będzie mnie czytał któregoś dnia, i na ciebie też, czytelniczko. Nie zostawiaj mnie samego ze zmarłymi, jak żołnierza na froncie, który nie dostaje już listów. Wybierz mnie spośród innych, za mój niepokój i za moje olbrzymie pragnienie. Mów do mnie wtedy, proszę, liczę na to.
Autor: Henri Michaux
0
I to, co nadchodzi zawsze, nadeszło: twardy, głupi sabot uderzył w głowę. Szlachetne rysy, jakimi są nawet najbardziej niecne, szlachetne rysy twarzy zostały podeptane jak byle wiązka buraków. Język nawykły do wymawiania słów staje się bezwładny, mózg nie przetrawia już myśli, serce, słaby młotek, kolejno przyjmuje ciosy, i to jakie ciosy.
Autor: Henri Michaux
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Henri Michaux
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy