Z wiary rodzi się nadzieja. Nadzieja na kochanie. Nadzieja na coś, co jest najważniejsze: na miłość. Szare dni, deszcz, śnieg, zawierucha. Smutek, łzy. Płaczesz, bo przecież nie tak to miało wszystko wyglądać. Płaczesz, bo ktoś odszedł. Płaczesz, bo życie po raz kolejny położyło na twojej drodze kłody. I oto przychodzi wiosna. Budzi się nowe życie, wszystko dookoła się zieleni, słońce ogrzewa twoją twarz, znikają łzy i zatroskana mina. Uśmiechasz się. Znów masz nadzieję na lepsze dziś, lepsze jutro, lepszą przyszłość. Ocierasz
Z wiary rodzi się nadzieja. Nadzieja na kochanie. Nadzieja na coś, co jest najważniejsze: na miłość. Szare dni, deszcz, śnieg, zawierucha. Smutek, łzy. Płaczesz, bo przecież nie tak to miało wszystko wyglądać. Płaczesz, bo ktoś odszedł. Płaczesz, bo życie po raz kolejny położyło na twojej drodze kłody. I oto przychodzi wiosna. Budzi się nowe życie, wszystko dookoła się zieleni, słońce ogrzewa twoją twarz, znikają łzy i zatroskana mina. Uśmiechasz się. Znów masz nadzieję na lepsze dziś, lepsze jutro, lepszą przyszłość. Ocierasz