Potoroczyn ma oko i ucho - oko, które widzi inaczej, ucho, które słyszy inaczej. Stąd niezwykłość tej książki. Literatura - powiada narrator tej opowieści pełnej sarkazmu, ironii, smutku i piękna - to...czytaj dalej
Arcydebiut. Miłość? Ludzka rzecz. Ale, jak twierdzi Wanda, przytrafia się tylko raz, i to nie każdemu. Zawiść? Jeszcze stary piekarz całkiem nie ostygł, a już jego żona z Jankiem w izbie harcuje, wstyd i...czytaj dalej
Użytkownik | Kiedy został fanem |
---|---|
Rozkrytyk | 2020-10-21 17:46:24 |
Życie to jest podróż w przesiadki obfita. Czasem gdy wysiadasz z wagonu, twój następny pociąg już stoi na peronie obok, uprzejmie przez los podstawiony. Ledwo zdążyłeś. Innym razem czekasz, czekasz, czekasz, a twój pociąg nie nadjeżdża. I tracisz cierpliwość, tracisz wiarę, że twój pociąg kiedykolwiek nadciągnie, i myślisz, że już po wszystkim, że spóźniłeś się na przesiadkę, i bierze górę wściekłość i zwątpienie, i już po tobie. A jeszcze innym razem, ukołysany monotonnym rytmem, zapadasz w sen tak mocny, że czczy i zmarznięt
Żądza ludzka rzecz, po ludzku się rodzi i po ludzku umiera, a po drodze tak samo dręczy i jest zadręczana.
Więcej