Ferenc Molnár

Ferenc Molnár - biografia, życie i twórczość

Ferenc Molnár pochodził z zamożnej żydowskiej rodziny; jego ojciec, Maurycy, był cenionym lekarzem, a matka, Jozefa, pasjonowała się literaturą. Molnár uczęszczał do kalwińskiego gimnazjum, gdzie mimo braku pilności osiągał doskonałe wyniki, kończąc naukę z wyróżnieniem. Po maturze rozpoczął pracę jako dziennikarz, jednocześnie studiując prawo, zgodnie z życzeniem ojca.

Największą sławę przyniosła mu powieść Chłopcy z Placu Broni, opublikowana w 1907 roku. Książka ta, przetłumaczona na 43 języki, stała się najbardziej znaną węgierską powieścią, również w Polsce. Dwukrotnie tłumaczona na język polski, po raz pierwszy w 1913 roku przez Janinę Mortkowiczową, a następnie w 1989 roku przez Tadeusza Olszańskiego, cieszyła się ogromną popularnością, osiągając nakład blisko 2,5 miliona egzemplarzy w 41 wydaniach po 1945 roku.

Ferenc Molnár zasłynął również jako dramaturg; jego sztuka Liliom, wystawiona po raz pierwszy w 1909 roku, zdobyła międzynarodowe uznanie. W 1921 roku została zaprezentowana na Broadwayu, a później doczekała się kilku adaptacji filmowych. W 1939 roku, w obliczu narastających prześladowań, Molnár wyemigrował z żoną do Francji i Szwajcarii, a ostatecznie osiedlił się w Stanach Zjednoczonych. Zmarł 1 kwietnia 1952 roku w Nowym Jorku na raka żołądka.

Twórczość Molnára charakteryzuje się głębokim humanizmem, humorem i wnikliwą obserwacją społeczną. Jego dzieła, takie jak Chłopcy z Placu Broni czy Liliom, były wielokrotnie adaptowane na potrzeby teatru i kina, zyskując trwałe miejsce w kanonie literatury światowej. Chłopcy z Placu Broni doczekali się siedmiu adaptacji filmowych, w tym najnowszej w reżyserii Ferenca Töröka, wiernie oddającej fabułę powieści.