Elfriede Jelinek - najnowsze książki: Dane odosobowe, Pianistka, Pianistka, Moja sztuka protestu. Eseje i przemówienia, Dzieci umarłych,
Średnia ocena książek Elfriede Jelinek: 5.5/6
16 osób przeczytało książki autora
27 osób chce przeczytać książki autora
Elfriede Jelinek - twórczość
Nowa, długo wyczekiwana powieść laureatki literackiej Nagrody Nobla. Punktem wyjścia tej niezwykle osobistej powieści staje się śledztwo podatkowe, które toczyło się w sprawie Elfriede Jelinek. Naruszające...czytaj dalej
Erika, prawie czterdziestoletnia niespełniona artystka, mieszka z demoniczną matką, od której jest uzależniona psychicznie. Wychowana bez ojca i w izolacji od męskiego towarzystwa, kobieta nie radzi sobie z...czytaj dalej
Chcę być banalna... Efriede Jelinek to zbiór najróżniejszych tekstów, od artykułów lub przemówień wygłaszanych na uroczystościach przyznania nagród literackich po felietony. Za różnorodnością formy idzie wielość...czytaj dalej
Żyjemy na górze trupów i bólu.Elfriede JelinekDzieci umarłych pokazują nieznane dotychczas w Polsce oblicze pisarki jako wielkiej moralistki, tej, która zmusza do niemal psychoanalitycznej pracy nad historią...czytaj dalej
Debiut Jelinek, satyryczna powieść pop, za którą autorka otrzymała nagrodę Tygodnia Młodzieży w Innsbrucku. Decyzja jury była jednogłośna.proszę tę książkę natychmiast samodzielnie zmienić ? rozkazuje Elfriede...czytaj dalej
Czyta: Magdalena Wójcik i Agnieszka Judycka Czas nagrania: 6 godzin 45 minut Nośnik: 1 CD / mp3 Amatorki to powieść Elfriede Jelinek napisana w 1975 roku i zaliczana do nurtu feministycznego. Jelinek...czytaj dalej
Kiedy piszę teatralne sztuki, nie staram się o to, by pokazać na scenie postacie działające w psychologicznie prawdopodobny sposób. Nie chodzi mi wcale o trójwymiarowych ludzi, z ich błędami i słabościami....czytaj dalej
Kiedy AIDS dociera do ostatniej alpejskiej doliny, dyrektor fabryki papieru rezygnuje z wizyt w burdelach, a swoje żądze zaspokaja w domu, bez skrupułów wykorzystując żonę Gerti. Kobieta, zredukowana do cech...czytaj dalej
W tej chwili Anna znowu plami, najchętniej ujrzałaby zbrukaną powierzchnię Sophie. Ale ta jest z najlepszej odpornej na brud materii. Materia ta odpycha każdy brud. (...) Kiedy Anna wychodzi ze śmierdzącej ubikacji szkolnej na świeższe powietrze, od razu jako pierwsza oczywiście wpada na nią śnieżnobiała Sophie i ją przygniata. (...) Sophie delikatnie prześlizguje się obok niej i wychodzi na zewnątrz. Gdzie jest jasno. Tak jasno, że Sophie już się nie odróżnia i znika bez śladu.
Więcej
(...)Z kącika ust i z obu uszu sączy się cienka nitka krwi. Historia jest utkana z takich nitek, a nie ze złotych nitek płaszczy cesarsko-królewskich Austro-Węgier.
Więcej