Moja Przyszłości - wiersz

Moja Przyszłości! Panno Nieodgadniona, Która śpiesznym krokiem nadchodzisz. Co masz dla mnie w swym zanadrzu? Jakim jutrem przebiegle zaskoczysz? Moja Przyszłości! Panno Nieznajoma W jakim kolorze mam ciebie wyglądać. Czy będziesz w welonie bieli tytanowej By siłę i wytrzymałość ofiarować? Czy też przyodziana woalką i kirem, Zadusisz smutkiem me tchnienie Abym na powrót stała się pyłem. Moja Przyszłości! Panno Nieprzewidziana, Czy mogę na nasze spotkanie pancerz założyć, By ukryć za nim duszącą tremę I obawę, czym możesz mi jeszcze dołożyć? A może wystarczy cienka otulina, Bo okaże się Moja Przyszłości, Że całkiem równa z ciebie dziewczyna