Maska codzienności najgorzej wygląda w słońcu - wiersz

I znów demony czają się pod paznokciem

Mrok widać, gdy tylko zamknę powieki

I znów kurczę swoje jestem

Do jednej małej walizki

Idę w świat

Nie przed siebie

Za siebie

Upiorne deja vu krzyczy o przeszłości

Ja też krzyczę – do wewnątrz

Słowa nawet nie dochodzą do płuc

Maluję usta na czerwono

Taki znak – wiesz – że niby miłość jakaś

Zakładam ciemne okulary

Spod nich nie widać otchłani oczu

Tego zastygłego od lat smutku

I wychodzę

Do ludzi

- Dzień dobry, jaka dziś ładna pogoda…

- Na giełdzie znów spadki…

- A słyszała pani o tej spod czwórki…

Nie słyszałam. Nie słucham

Co do mnie mówią ludzie

Komunikaty bez znaczenia

Jutro i tak będzie koniec świata.