Kłótnia - wiersz

Autor: aurora16
Czy podobał Ci się ten wiersz? 0

 

Znów ten zbędny krzyk,

Znów te puste oskarżenia.

Kłótnia.

Ciche łzy.

Nieme prośby.

Jesteśmy obok siebie,

Tak jakby Nas nie było.

Staramy się mówić,

Jednak nie umiem słuchać.

Tak być nie powinno.

Te kilka słów za dużo,

Trzeba było przemilczeć, zapomnieć.

Teraz jest już za późno,

Musimy się nauczyć wybaczać

Głupie błędy, raniące za mocno.

Nie wypowiedziane przeprosiny

Wiszą w próżni niepoważnej dumy.

Może kiedyś je z siebie wyrzucimy

Wraz gniewnymi gestami gróźb.

Kiedyś przytuleni w geście pojednania,

Odrzucimy niepotrzebne słowa,

Znów połączymy światy dwa

W jeden dom.

Tylko kiedy to nastąpi?

Może ta nadzieja nie umrze

Wraz z moim odejściem.

 

Najpopularniejsze wiersze
Video Player is loading.
Current Time 0:00
Duration 0:00
Loaded: 0%
Stream Type LIVE
Remaining Time 0:00
 
1x
    • Chapters
    • descriptions off, selected
    • subtitles off, selected

      Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeśeli jeszcze go nie posiadasz.

      Avatar uĚźytkownika - Klaudyna61
      Klaudyna61
      Dodany: 2013-09-26 07:40:06
      0 +-
      Wiersz pięknie napisałaś, za serce chwyta. Miłego dnia i słoneczka dla pszczółki.
      Reklamy
      O autorze
      aurora16
      Użytkownik - aurora16

      O sobie samym: "Wszystko jest piękne, trzeba tylko umieć dobrze spojrzeć." Camille Pissarro
      Ostatnio widziany: 2020-05-12 22:11:52