Recenzja książki: Sekretne lato

Tak naprawdę trudno określić, do kogo skierowana jest ta książka. Opis akcji sugerowałby młodzież gimnazjalną, opisy scen łóżkowych - zdecydowanie starszych odbiorców. Dodatkowo można odnieść wrażenie, że autorka niekoniecznie potrafiła zdecydować się na konkretny gatunek - z jednej strony spotkanie z duchem rodem z fantastyki, z drugiej - odważne i namiętne opisy współżycia niczym w powieści erotycznej, a do tego jeszcze zabójstwo i poszukiwanie sprawcy zbrodni jako elementy zaczerpnięte z powieści kryminalnej. Całość zaś zaklasyfikowana została jako powieść obyczajowa. Momentami takie nagromadzenie irytuje czytelnika - zwłaszcza, że niektóre sytuacje są pozbawione logiki i umieszczone w powieści jedynie po to, żeby ubarwić i tak już bardzo barwną akcję. Duch przodka, który straszy w opuszczonych posiadłościach, to ciekawy element fabuły, który może wzbudzać emocje i budować napięcie, ale nie, jeśli owego ducha może zobaczyć pół wsi.

Bohaterowie stworzeni przez autorkę są przewidywalni. Płomienny i burzliwy romans to tak naprawdę „sceny łóżkowe", które przeplatają się z rozmowami o tym, że bohaterowie chcą być razem, ale nie mogą, bo on nie chce jej skrzywdzić. Dodatkowo mamy tu do czynienia z, bądź co bądź, dorosłymi ludźmi, którzy nie myślą o konsekwencjach swoich poczynań - chociażby brak zabezpieczenia czy bezrefleksyjne pakowanie się w niebezpieczeństwo. Liwia, dziewczyna pozbawiona honoru - mimo gorzkich słów, które słyszy po każdym zbliżeniu, mimo rozstań, które wyrastają na kartach powieści jak grzyby po deszczu - wraca do kochanka jak bumerang. Sylwia jest kapryśną istotą, której „humorki" wszyscy muszą znosić. Kamila natomiast uważa, że dominowanie w związku polega na tym, że lekceważy się zdanie swojego partnera, a także rzuca mu obraźliwe teksty w obecności przyjaciół. Tak właśnie traktuje Marka. Marek dla odmiany jest o nią bardzo zazdrosny - chociaż zupełnie nie ma o co, bo potencjalny rywal kręci się dookoła innej dziewczyny. Radek to jedyna z postaci, która wzbudza autentyczną sympatię. Lubi jeść i nie kryje tego - tak samo jak nie przejmuje się tym, że jest dość postawny. Kryje w sobie duże pokłady ciepła, delikatności, czułości i walczy o serce swojej wybranki, pomimo jej obraźliwych komentarzy i średniego przez nią traktowania. Michał natomiast to zapatrzony w siebie egoista, który nie potrafi zdobyć się na szczerość - z jednej strony jest całkowicie pochłonięty swoją tajemnicą, a z drugiej - rozkochuje w sobie dziewczynę i wykorzystuje ją. Niby się zakochuje, niby Liwia jest dla niego wszystkim, ale jakoś w tym wszystkim mężczyzna myśli tylko o sobie i swoich potrzebach, świadomie ją krzywdząc.

Książkę czyta się szybko, jest niewymagająca, momentami mocno irytująca. Tak, jak sugeruje okładka - idealna książka na letnie wieczory, ale jedynie dla osób, które lubią naprawdę lekką literaturę. Gatunkowo plasuje się najbliżej „harlequina" - i niech nie zwiodą nikogo pozory, to nie jest powieść młodzieżowa (chociaż opowiada o młodzieży) - za dużo w niej odważnej erotyki.