Recenzja książki: Ostre cięcie

Recenzuje: Justyna Gul

JAB czyli Nadludzie

Jednostka Analiz Behawioralnych to część Wydziału Szkolenia i Rozwoju, współpracująca z organami ścigania na terenie całego kraju. Jej specjalnością są sprawy kryminalne wymagające kompetencji najlepszych profilerów. O skuteczności zespołu wielokrotnie mogli przekonać się widzowie serialu Criminal Minds, czyli Zabójcze umysły.

Fenomenalny serial, przyciągający przed szklany ekran tysiące widzów w wielu krajach, doczekał się również literackiego wcielenia – na jego podstawie Max Allan Collins stworzył książkę Ostre cięcie, opublikowaną nakładem wydawnictwa Oficynka. To prawdziwa gratka nie tylko dla wiernych fanów serialu, ale i dla wszystkich miłośników dobrej, mocnej sensacji.

Przenosimy się do miasta Lawrence w stanie Kansas, gdzie policja bezskutecznie zmaga się z serią zabójstw wśród bezdomnych. Zdumienie budzi nie tylko brutalność mordercy, który nie waha się używać ostrego noża, bezlitośnie dźgając nim swoje ofiary, ale fakt, że wszystkie ciała są wyjątkowo czyste, jeśli nie liczyć śladów krwi, zaś ich ubrania - schludne. Jeśli ktokolwiek będzie w stanie rozwikłać tę zagadkę, to tylko Zespół JAB. Czy członkowie grupy, po serii spektakularnych sukcesów określani w kręgach policyjnych mianem „nadludzi”, zdołają schwytać sprawcę? Będzie to trudne, bowiem żyjący na marginesie społeczeństwa bezdomni mają wyjątkową umiejętność wtapiania się w tłum. Wiedza na temat „bycia niewidzialnym” dotychczas pozwalała im uniknąć interwencji policji, jednak teraz stanowi prawdziwe zagrożenie – kryjący się w ciemnych zaułkach miasta ludzie stanowią łatwy cel dla napastnika.

Wydaje się, że wspólnym mianownikiem, łączącym wszystkie ofiary, jest jedynie bezdomność. Na ulicy znaleźli się z różnych powodów, byli w różnym wieku i mieli różny kolor skóry. Zostali znaleźli w różnych punktach miasta, zaś umiejscowienie ran, ich liczba oraz kąt padania ciosów wskazywać może na rosnącą nienawiść mordercy do swych ofiar oraz na doskonalenie techniki zabójstw. W ciałach bezdomnych odkryto Rohypnol, popularną „pigułkę gwałtu”, ale zmniejszająca się dawka narkotyku wskazuje na eskalację przemocy i wzrost odwagi, wywołany pierwszymi sukcesami na morderczym polu.  

Agenci federalni mają nie lada orzech do zgryzienia - szczególnie, że w czasie pobytu w Kansas przyjdzie im rozwiązać nie jedną, ale dwie sprawy. W okolicy ginie bowiem młoda dziewczyna, zaś wszelkie ślady wskazują na to, iż została uprowadzona, Kathy Bonder, śliczna studentka filmoznawstwa i dramatu na Uniwersytecie Kansas, nie wróciła po zajęciach do domu. Rodzice otrzymują list z żądaniem okupu, którego kwota zastanawia i budzi podejrzenia – porywacze żądają nie mniej i nie więcej, jak sześćdziesiąt osiem tysięcy dolarów.

Czy te sprawy, pozornie ze sobą nie powiązane, mają jednak coś wspólnego? Czy rzeczywiście, tak jak podejrzewają profilerzy, ofiary mają odgrywać jakaś rolę w sztuce reżyserowanej przez mordercę? A może raczej będzie to film i morderców znajdziemy tu wielu?

Max Allan Collins doskonale oddał w Ostrym cieciu atmosferę obecną w każdym z odcinków serialu. Obdarzeni wieloma talentami, błyskotliwi i myślący nieszablonowo agenci zdumiewają i budzą podziw - szczególnie, że wydają się znać odpowiedź na każde pytanie dotyczące motywów morderstwa, dochodząc do prawdy drogą dedukcji i eliminacji fałszywych tropów. Dynamiczna akcja, prosty język i kulisy policyjnego dochodzenia, a także całe spektrum psychotycznych zachowań mordercy i analiza świadcząca o tym, że agenci JAB w pełni zasługują na swój przydomek „nadludzi” – to wszystko przyciąga do książki niczym magnes i nie pozwala odłożyć lektury do momentu poznania tożsamości zbrodniarzy. Teraz pozostaje tylko czekać na zapowiadaną już kolejną część serii – zapewne równie przerażającą i przekonującą o podłości natury ludzkiej i zwyrodnieniach, które drzemią w wielu z nas.