"ŻYCIE I"

Pobiegli Tam, gdzie Istniało Życie...

Tam, gdzie Szczerze Mówiąc , było dużo Świętej Wody i Ocalenia z tej Przepaści, która Mieniła się brudnymi i złymi

-Kolorami Otchłani...

Na zawsze -Pamiętali o tym,że Słońce; dawało Im czasem Znak - Odkupienia Ich Win...

Chcieli pozostać Sobą, Chcieli Żyć od Nowa- tak jak - Przykazali Sobie...

I przyrzekli Sobie...To , Życie ; które Istniało z dala od Przepaści Wspomnień Złych jak jakaś Magiczna ; Zła

Dusza...

Pomyśleli , nawet Raz: " Chcę ; Chwycić Życie jak Nikt , tu na tym- Bezkresnym Świecie..."...

Nienawidzili, Tych-którzy Myśleli- tylko o Sobie i swoich Własnych Uciechach, bo to Niszczy Życie Drugich...

Więc, Poszli do Potoku, zwanego Życiem i Zaczęrpnęli Świętej Wody; która pozwoliła Im Myśleć, Całkiem Realnie...

Ten Potok, był Miły ; ale z II strony- Całkiem Trudny do Przebicia...Do Przebycia - również...

"Dlaczego..?.."- Ktoś się może spytać...

Dlatego,że ten Potok, był Stworzony dla Ludzi, a jednak zawsze Istniała Na Nim , jakaś Kra- Lud Nieogarniony i

Nieodgadniony...

"Zawsze można Znaleźć Inny Potok, przecież- Mówili z II strony"...

I nadszedł czas, kiedy to nazwano , pewnego razu - "Potok -Życie"- "Potokiem Smutku i Odrzucenia"- ale czyż -

"Potok tak naprawdę nie na zawsze pozostanie Potokiem?"...

Mijały Dni, Lata - "A Życie Pozostawało Potokiem - bo Potok i tak na zawsze zostanie Potokiem- czyż Nie...?...

"Tak, tylko można zadać Sobie Pytanie: "Na ile - My Sami - Zostaniemy - "Potokiem , bez Bólu, bez Granic"...???

"Za Odkupienie Win , należy Płacić"- tak kiedyś, Ktoś stwierdził..."

A Oni, się wcale z tym, nie zgadzali- Przeczyli- Zasadzie ; że Wina, zawsze Pozostanie Winą"...Wierzyli- w Życie i

to ,że - "wina to tylko jakieś Wykroczenie"...

"TO CO NAPRAWDĘ DZIEJE SIĘ..."- NO WŁAŚNIE- "TO NASZE ŻYCIE JEST"...