Zwycięzcy i pokonani ( z cyklu: Historyjki)

            Oczy tego chłopca były chore. Patrzyłem w nie uważnie, i zimno. Strach zastygł w jego spojrzeniu, stężał w wyrazie twarzy. Nie płakał.

            Był tak podobny do mojego syna, że już chciałem odejść, a może nawet mu pomóc?

            Musiałem patrzeć. Czułem radość i ulgę, że to jego strach.

            Jego niebieskie i duże oczy zatrzymały się przed czymś, co nadchodziło, co musiało się stać.

            Oczy tego chłopca były chore.

            Delektowałem się zastygłą ciszą, gładziłem brodę, uśmiechałem się zimno. Coś powinienem uczynić, by jego strach jeszcze bardziej go zmroził.

            Stał w piaskownicy, i patrzył sztywny na moją nogę – uniesioną tuż nad jego zamkiem z piasku.