Trzecia strona lustra

Tam, gdzie... zawsze

Budzi się

ospale ten czy inny

z poranków

A

Obrazy świadomości

niechciane znikają

o brzasku

I

Rozmyte łzami

kroplami rosy smutku- bezsilności malowane

na bezkresach

Oraz

Już ostatnich

mglistych mroku szelest cieni

w oddźwiękach

Tylko

Jakiś błysk

nikła (bez)nadziei wspomnień przestrzeń

spoza czasu

Jedynie

Błąkający krzyk

niemy świadek pamięci zaklęty

pomiędzy światami.

Tutaj, teraz … nigdy

...niczego nie wołając...