"Tajemniczy Las wróżek i czarownic"

zabrała jej „serce” wróżki, czyli moc, którą ma w sercu każda wróżka.  I tak

Twoja babcia została znów przeniesiona do świata ludzkich istot.  

Wiewiórka pokazała Smiley magiczną różdżkę Alice.

- Ja przybyłam tu, chyba po to, aby dokończyć misję, którą rozpoczęła babcia –

oznajmiła Smiley.

-To bardzo niebezpieczne!- zaalarmowała jej Wiewiórka.

-Postanowiłam już! Pokonam wszystkie czarownice!

-, Ale mam prośbę, Wiewiórko, czy mogłabyś wyruszyć ze mną w tę daleka

drogę i być moją przewodniczką? -zapytała dziewczynka.

Wiewiórka znów pobiegła do dziupli i szybciutko wróciła z wielkim plecakiem i

różdżką.

-Oczywiście, że tak! –odpowiedziała wesoło Wiewiórka.

Wiewiórka i Smiley przebyły długą drogę do granicy Dobrej Krainy.

Z dala widać było: czarne niebo, szare góry i smutne szkielety drzew.

Dwie „panie” poczuły zapach siarki, a usłyszały grzmoty piorunów i wyraźne

 śmiechy czarownic. Wiewiórka doradziła Smiley, aby mogła polecieć na jej plecach.

Smiley wzbiła się w powietrze jak orzeł. Z góry widziała dalej same nieprzyjemne