Stracony świat

Człowiek potrafi kochać prawdziwie, gdy traci. Świadomość ludzka na swój sposób jest prawdziwa, ale tylko gdy tragedia dotyka serce głębiej. Wszystko tworzy się, a potem traci.  Tacy jesteśmy mali i tacy bezsilni wobec świata i rzeczywistości. Codzień powtarzamy sobie, że nic nie dzieje się z przypadku, dotyka nas właśnie ta szara i nieszczęsna rzeczywistość. Zabiegani i zakłopotani. Zapatrzeni w to co i tak straci sens. Praca pochłania całe nasze życie. Jesteśmy sami sobie, ofiarami swego własnego losu, a więc... Miłość traci się, umiera jest tylko wtedy, gdy na prawdę jej brakuje... braknie.

Człowiek w wielkim bólu, rozpaczy tęskni za niemożliwym. Tęskni za odzyskaniem czegoś co było tak ważne, tęskni za człowiekiem, który był Miłością..

Otwórz szerzej oczy by zauważyć, duszę by zrozumieć i serce by żyć i umierać w miłości.