"SEN O LUDZKIM TRUDZIE"

Taki był Mój Sen..!

Przyszła Jesień i nagle zrobiło się Mokro , wszędzie panował Niedosyt Słońca !

Były tylko dwie postacie, stojące na Ganku koło Małego Dworku...

Ten Dworek wyglądał na - "przytłoczony wielkością cienia " rzuconego na Jego Ganek...

Serce aż pękało- gdy zauważyłam te dwie postacie- wyglądały jak Duchy !

Było zbyt - Mało Słońca i zbyt Dużo Cienia !Wszyscy przechodzący obok Dworku, szeptali pewne - "niestworzone

rzeczy"...

Mówili ,że : "Nie znają takowych postaci , które stały się ( "efektem cienia") - jak Ich nazwali.

Poszłam w stronę Słońca, tam gdzie było Cieplej i Jaśniej - tam gdzie - " Dworek tętnił życiowym , lecz już

Starszawym Tempem"...

Wracając do postaci- po pół godziny- " Cienia rzuconego " na Nie -stały się - "niewyraźne" i "mgliste"...

Dlatego też, nie mogłam dojrzeć Ich Twarzy , a nawet Ich Ubiorów...

Wiedziałam jedno: " Muszę poznać te Dusze , które się tam pojawiły"...!

W końcu podszedł do Mnie Ich Sąsiad i zapytał Słowami: " Gdzie są właściciele tego Dworku ?"...

Ja zastanowiłam się przez chwilę , bo nie wiedziałam co powiedzieć...

Ale i przyszedł w końcu Czas na Moją Odpowiedź...!

Aby nie kłamać - powiedziałam : " Drogi Panie Sąsiedzie, Oni tu są ; lecz -"pokrył Ich Cień"...

"Dlatego są prawie Niewidoczni- odparłam.."Sąsiad ten stwierdził : " Wezmę Lampę i będę świecił Nią na Nich..

"Ku Mojemu Zdziwieniu powiedział Coś czego chyba Sam - nie zrozumiał...

Próbowałam  Mu - "uświadomić" ; że jest w "Głębokim Błędzie"...

I dodałam : " Wie Pan, Panie Sąsiedzie, to są chyba Duchy"...

On na to, przerażony zapytał  : " To Oni Odeszli..? " ; " Naprawdę..? ''

Ja odpowiedziałam: " No tak, chyba na to wygląda.."

Stało Mi się Smutno ...

I nagle uświadomiłam Sobie, że Te Postacie się do Mnie przybliżają  i mówią do Mnie Ludzkim Głosem: " Pomóż

Nam wreszcie , My naprawdę Żyjemy ; tylko Ukryliśmy się w Cieniu , bo Ukrywamy się przed Światem.."

Moje kolejne Zdziwienie , dało kolejne Pytanie : " Co się stało ..? ; " Dlaczego jak mówicie - "ukrywacie się

Światem"...?

Oni odparli : " Było to Dawno temu..." ; kontynuowali : "Nie zdradzimi Ci całej Tajemnicy od Razu ; bo nie

przyszedł jeszcze na to - Odpowiedni Czas..." ; " My tylko Udajemy Duchy.."...

Więc , Ja zanim Ich Poznałam Całkowicie po Ich Stwierdzeniu, zaczęłam się - "miotać jak Ćma , która  Lata do

Światła"..

Powiedziałam  : "  Nie chce dłużej być przy Was, bo Boje się Cienia , który teraz i Mnie otacza"...

Oni zaczęli się nagle dziwnie zachowywać i dotknęli Mej Dłoni...

Ich Dłonie były Bardzo Szorstkie w Dotyku i Zniszczone...

Dało to Mi Dużo do Myślenia...Myślę i Myślę ...

W końcu pewne pytania zaczęły Mi przychodzić Same do Głowy...

Jedno z Moich pytań Brzmiało: "  Czy czasem nie przeszliście przez Jakiś Niesamowity Trud , gdyż macie Bardzo

Strudzone Dłonie..."...

Okazało się po chwili , że Te Postacie są także Przerażone  jak Ja ...

Te Postacie miały głowy - "pełne Nadludzkich Wspomnień " , które to Wspomnienia , były Bardzo Bolesne...

Te Wspomnienia, ukazywały " Nadludzkie Cierpienie, które ; "nie miało końca"...

Myślę sobie : " Wojna , czy Co ...?" , " A może to jakieś Traumatyczne Przeżycie...?"

Na próżno, szukałam jednoznacznej odpowiedzi na Me pytania- po prostu było wiele - " alternatyw" - jeśli tak to

mogę nazwać...

Czas leciał szybko , a Oni , nie chcieli- "wyjść z tego Cienia"...

W końcu - sytuacja sie Odwróciła i zaczęli - Zwierzać Mi się ze Swoich Wspomnień...

On, był zwykłym Rolnikiem , który dawno temu został Żle potraktowany przez Swego Pana...