Que debemos pasar tiempo juntos. Tom I. Rozdział 23
- Przecież państwo mnie wcale nie znają. Bardzo mi miło. Dziękuję.
- Ależ żadni państwo – po tych słowach przedstawiliśmy się i po chwili wróciliśmy do mojej sali. Tam Spędziliśmy kolejną godzinę rozmawiając o wszystkim, co nastąpi w najbliższej przyszłości. Od samych myśli o tym czułam się szczęśliwsza.
________________________________________
Wiem przegadałam :)
Najpopularniejsze opowiadania
Inne opowiadania tego autora
